گردش›قنادی‌گردی

برگزارکننده: موسسه ژیوار

خلاصه‌ای از تاریخچه قنادی و شیرینی‌ پزی در ایران:
برای اشاره به سابقه و پیشینه قنادی‌ها در ایران، در ابتدا باید به اصل و اساس نام قنادی پرداخت. همان طور که از اسم قنادی مشخص بود، قنادی‌ها، دکان‌هایی بودند که در آنجا به عرضه قند، نقل و نبات می‌پرداختند. در واقع شیرینی، دومین محصول این دکان‌ها بود.
قندهای داخلی که از شکر جوشانده شده به دست می‌آمد و به نام قند شهری معروف بود، نزد مردم نسبت به قندهای خارجی چون روسیه و بلژیک، وجهه مناسبی نداشت چرا که قند‌های بلژیکی نرم و خوش طعم و قندهای روسی سفت و محکم بودند اما قندهای شهری ایرانی بدون طعم بودند.‌‌
به دلیل نامرغوب بودن قند شهری، ناصرالدین شاه تصمیم گرفت کارخانه قندسازی در ده کهریزک راه بیندازد اما این کارخانه متاسفانه بیش از ۱۲ روز نتوانست به حیات خود ادامه دهد و به اصطلاح چوب لای چرخش گذاشتند تا ایران همچنان قندهای روسی و بلژیکی را وارد کند. البته ناگفته نماند با روی کار آمدن رضاخان این کارخانه به کار افتاد و کارخانه‌های دیگری جهت قند سازی تاسیس شد.
با فراوانی قند و شکر در اوایل قرن ۱۴ خورشیدی، قنادها دست از این محصول کشیدند و به سمت شیرینی پزی رو آوردند. شیرینی از جمله کالاهایی بود که در آن روزگار در چند نوبت سال بازار داغ داشت مانند زولبیا و بامیه در ماه رمضان و شیرینی های عید نوروز، اعیاد مذهبی و ایام عقد و عروسی و در بقیه سال به گفته خود شیرینی فروشی‌ها ایامی بود که باید مگس می‌پراندند.
شیرینی فروشی‌ها تا آغاز جنگ جهانی همچنان به کار خود ادامه می‌دادند تا اینکه با کمیابی و نایابی قند و شکر مواجه شدند و مدتی در قنادی‌ها بسته شد و پس از پایان جنگ و قحطی دوباره به کار خود ادامه دادند.

برنامه:
بازدید و خرید از قدیمی‌ترین قنادی تهران و بازدید از چند قنادی قدیمی دیگر، پذیرایی شیرینی و صرف قهوه

ساعت حرکت ۵ عصر از میدان ولیعصر

اطلاعات بیشتر:
۰۹۱۰۹۲۳۴۸۵۵