پنجره تیوال نگاهی به چکیده آثار هنری

گردباد» نمایشی فیزیکال است که به هیاهوی درونی و ذهنی انسان می پردازد. جوانی هر شب کابوس می بیند و در کابوسهایش با درون خود و آنچه به عنوان خاطرات در ذهنش مانده در تکاپو و جنگ است. بهره از حرکات فرم و فیزیکال توسط دو اجراگر و دیالوگ هایی گزیده و مفهومی، موسیقی زنده و مدرنی که همسو با مفاهیم است، از نکات ویژه این اثر است. طراحی صحنه از ویژوال آرت و طراحی لباس، فکر شده و با جزئیات کامل در نظر گرفته شده است. نمایش تلاش دارد به بُعدی از سرگردانی، خستگی و تنهایی انسان معاصر اشاره کند که گریبانگیر بسیاری از آدمها شده و در چرخه تکرار آن گرفتار شده اند.

عکاس تیوال: رضا جاویدی

نمایش «آقا ذبیح» به نویسندگی مهدی ملکی و کارگردانی محمدمهدی بهرامی اثری طنزآلود و سوررئال که با بردن مخاطب به جهانی میان حیوانات و انسان‌ها، مفهومی متفاوت از عدالت را پیش می‌کشد. در این روایت میز محاکمه در آن‌سوی دنیا برپا شود و بالاخره نوبت حساب‌کشیِ ظالم فرا می‌رسد. این نمایش در تماشاخانه سیمرغ بر روی صحنه است.

عکاس تیوال: رضا جاویدی

نمایش «م‌ن | دور دوم» به نویسندگی و کارگردانی سعید کریم‌زاده حقیقت وجودی ماست یا پرده‌ای بر آن، سرنخی معنایی، انسان را به سوی تعالی، فروتنی و رسیدن به خود حقیقی راهنمایی می‌کنند؛ جریانی که نمایش تلاش دارد آن را در فرم، بازی خود منعکس کند. این اثر در خانه رویداد جریان بر روی صحنه است.

عکاس تیوال: امیر ناصری

نمایش «گردبادک» به نویسندگی و کارگردانی رحیم رشیدی‌تبار که روایتی از شاوور که گله چوپان خدابنده بوته های خرمایی را که او ۹ سال پیش کاشته لگدمال می کنند و میان آن دو جدالی شکل می‌گیرد، بی‌آن‌که خدابنده از حقیقتی درباره‌ٔ برخوردش با پدر شاوور در ۹ سال پیش آگاه باشد. این نمایش با بهره‌گیری خلاقانه از داستان‌های کهنی چون «درخت آسوریک» و روایت قهرمانانهٔ «گردآفرید» و نیز با نگاهی ویژه به باور جنوب ایران دربارهٔ «فسوه‌الواوی» (باد شکم روباه) در قالب نمایش جان می‌گیرند.

عکاس تیوال: امیر ناصری

نمایش «جبر و احتمالات» به نویسندگی سید محمد مساوات و کارگردانی احمدرضا خانی، با رویکردی نمادین و سمبلیک، به بررسی لایه‌های رفتاری و اجتماعی انسان در مواجهه با قدرت و تلاش برای بقا می‌پردازد؛ آن‌هم در قالب داستانی از حیوانات جنگل. در این روایت، دو بچه‌خرگوش در مسیر بازگشت به خانه با روباهی پیر روبه‌رو می‌شوند و برای رسیدن به مقصد، ناگزیرند از کنار او عبور کنند. گفت‌وگوهایی میان آن‌ها شکل می‌گیرد که میزان واقعیت‌ داشتنشان مشخص نیست. آیا خرگوش‌ها موفق به عبور امن می‌شوند یا فریب می‌خورند و طعمه می‌شوند؟ پاسخ این پرسش‌ها در ادامه نمایش روشن می‌شود. استفاده از نورپردازی حرفه‌ای، طراحی دقیق گریم و لباس شخصیت‌ها، و موسیقی متناسب با فضای اثر، از ویژگی‌های برجسته این نمایش است. «جبر و احتمالات» با بازی «دنیا رجبی‌خواه، مهرشاد نظری و احمدرضا خانی» در تئاتر لبخند روی صحنه است.

عکاس تیوال: رضا جاویدی

نمایش «نقطه پایان» نوشته‌ی آرزو بهرامی و کارگردانی محمد قاسمی که در حوزه هنری بر روی صحنه است؛ روایتی از دوستی قدیمی می باشد که در مسیر عشق، رقابت و انتخاب‌های خطرناک به چالش کشیده می‌شود. این اثر با تمرکز بر رابطه‌ی داوود و مجتبی، دو هم‌خانه‌ای که درگیر تضادهای شخصی و اجتماعی می‌شوند، فضایی می‌سازد که انسان را با پیامد تصمیم‌ها روبه‌رو می‌کند که چگونه یک انتخاب می‌تواند سرنوشت همه چیز را تغییر دهد.

عکاس تیوال: پرتو جغتایی

نمایش درباره دختری ست که در سنین مختلف، بخش هایی از زندگی خود را بازگو می کند؛ از آنچه برای او رخ داده تا شادی و غم ها و زخم هایش. «فاطمه رادمرد» نقش دختر و «پویان حاجی حسنی» مردهایی را بازی می کند که در زندگی دختر حضور داشته اند. سبک اجرا تجربی و غیرخطی ست و تلاش می کند به شیوه مینیمال به ارائه بپردازد. کارگردان و نویسنده اثر امیرحسین توکلی و در تالار مولوی بروی صحنه است.

عکاس تیوال: پرتو جغتایی

نمایش «داستان چوانگ تسو» نوشته‌ی داریوش رعیت و کارگردانی حامد عقیلی روایت یک مرد نویسنده است که فکر می‌کند یک زن چهار سال در کمد خانه‌اش زندگی می‌کند. این اثر با تکیه بر دیدگاه چوانگ تسو فیلسوف قرن چهارم پیش از میلاد چین و بسیار تأثیرگذار در مکتب تائوئیسم می باشد. «داستان چوانگ تسو» مرز بین واقعیت، خیال و توهم روایت می‌شود. این نمایش که در فضای ابزورد و کمدی شکل گرفته است در تئاترشهر بر روی صحنه است.

عکاس تیوال: رضا جاویدی

نمایش «تاسیان» به نویسندگی و کارگردانی رضا صفری روایتی تلخ از فاصله‌ها و دیوارهای ناپیدا میان انسان‌هاست، تصویر شیشه‌ای که تنها از یک طرف شفاف است، این اثر به ناتوانی در گفت‌وگو و فقدان زبانی مشترک در بستر خانوادها می‌پردازد. «تاسیان» تجربه‌ای است که انسان را به تأمل درباره مرزهای دیده‌شدن و نادیده‌ماندن، عشق و انزوا، و سکوتی که میان ما جریان دارد دعوت می‌کند. این اثر در تالار مولوی بر روی صحنه است.

عکاس تیوال: پرتو جغتایی

نمایش «دستور پخت قرمه‌سبزی به خط بریل» به نویسندگی و کارگردانی رزیتا میرانی روایت دختری نابینا که در آشپزخانه مشغول پخت قورمه‌سبزی است و در این میان فضای درونی و ذهنی خود را بیان می‌کند. این اثر تک پرسوناژ تنها وابسته به مونولوگ‌ها نمی باشد و از حرکت‌ها و فرم‌های مختلفی استفاده شده است تا شخصیت در حالتی بینابین میان فرم و مونولوگ قصه را تعریف کند. این اثر در مجموعه تئاتر لبخند بر روی صحنه است.

عکاس تیوال: رضا جاویدی

نمایش «متروتینک» به نویسندگی و کارگردانی آرمان آسایش روایتی امروزی با نگاهی طنزآمیز و انتقادی به روزمرگی‌های شهری، فضای مترو را به بستری برای بازتاب ذهنیت‌های پراکنده و گاه خسته‌ی انسان معاصر بدل می‌سازد. «متروتینک» نه‌تنها قصه‌ای از توقف و تأمل در جریان زندگی پرشتاب امروز است، بلکه فرصتی برای مواجهه با پرسش‌های ساده و در عین حال عمیق درباره عادت‌ها، فکرها و سکوت‌های ما در ازدحام شهر به شمار می‌آید. این اثر در خانه نمایش دا بر روی صحنه است.

عکاس تیوال: رضا جاویدی

نمایش «شایعات» نوشته‌ی نیل سایمون با کارگردانی محمد فیض‌آبادی مخاطب را به قلب یک مهمانی پرآشوب می‌برد؛ جایی که جشن سالگرد ازدواج یک زوج ثروتمند به‌جای شادی، به صحنه‌ای از رازهای پنهان و دروغ‌های پی‌درپی بدل می‌شود. هر مهمان برای نجات خود و دیگران از نگاه پلیس، داستانی تازه می‌سازد و همین رشته‌ی دروغ‌ها، موقعیت‌هایی خنده‌دار و غیرمنتظره خلق می‌کند. این اثر کمدی در تماشاخانه طهران بر روی صحنه است.

عکاس تیوال: امیر ناصری

نمایش «کوچه» به نویسندگی و کارگردانی رامین معصومیان اثری در قالب کنسرت‌نمایش که بر تلفیق موسیقی زنده و اجرای صحنه‌ای تکیه دارد. این نمایش به صورت پرفورمنس در پردیس تئاتر شهرزاد بر روی صحنه است.

عکاس تیوال: رضا جاویدی

نمایش «کلسیم» در ۶ اپیزود و دو پرسوناژ، نمایشنامه های تک پرده ای کوتاه و مستقلی ست که با طنزی ظریف به طرح موقعیتهای می پردازد که اگرچه می تواند سورئال و یا غیر واقعی باشند اما در دنیای واقعی مشابهات زیادی دارند. نمایش برگرفته از نمایشنامه های کوتاه "تمام نخ نوشته‌ی شل سیلوراستاین " است که توسط بازیگران بازنویسی شده و مهدی ضیاچمنی کارگردانی آنرا بر عهده دارد. طراحی صحنه ثابت و محور تمام اپیزودها چمدانی ست که در موقعیتهای متفاوتی مورد بهره است. استفاده از مولتی مدیا و موسیقی کلاسیک و نورپردازی از دیگر ویژگی های اثر است.

عکاس تیوال: امیر ناصری

نمایش «خانواده متحرم نکته دان» به نویسندگی و کارگردانی مرتضی ربیعی با سبکی رئال و کمدی به خانواده ای می پردازد که به تازگی پدر خانواده را از دست داده اند و حالا در تدارک مهمانی ختنه سوران نوه کوچک خانواده هستند. در این میان به مشکلاتی از قبیل اختلافات خانوادگی، اعتیاد، فقر، خلافکاری و سایر معضلات اجتماعی اشاره می شود. طراحی صحنه فضای حیاط خانه ای نقلی و کوچک است که اتفاقات در آن رخ می دهند. این نمایش تلاش دارد ضمن طرح مسائل اجتماعی با زبانی طنز، اوقات مفرحی برای تماشاگران بسازد.

عکاس تیوال: امیر ناصری