کتاب شعرم را توی باغچه زیر خاک دفن کرد.

جای آب برایشان اشک ریختم و

تا صبح ادای شمعدانی های یخ زده را در آورد.

از: سهیل نصرتی

سالی که نکوست نه از بهارش پیداست نه از تابستان و نه حتی از زمستان و پاییزش.باید به دلت نگاه کنی
دل ها همه چیز را می گویند.امیدوارم سال نود و سه حال دلتون نیک باشه.
نوروزتون فیروزه ای و پر از حس خوب.
شادان باشید :)

از: خود

می خندی و مورچه ها فراموش می کنند

دانه ها را باید به کجا ببرند

شبیه پیامبری که از رازی آگاه ست

می خندی

و عین خیالت هم نیست

که شاعری تازه کار باید بتواند

خنده ات را به چیزی تشبیه کند

از: مه دیار دلکش

واژه ها

آدمک های غمگین زندانی اند

در سلول های دهانم

سال هاست

در حسرت روزنه ای نور

نشسته اند

تا کی سکوتم بشکند

تا کی بمیرم

شاعران

بزرگترین زندان های جهان اند

وقتی که سکوت کرده اند



از: مه دیار دلکش

من همیشه فکر می کنم که مردن از لب ها آغاز می شود.در آن زمان که

دیگر کسی را نمی بوسی . در آن زمان که دیگر نمی خندی.در آن زمان که

دیگر حرفی برای گفتن نیست../



از: سهیل نصرتی

مثل باتلاقی شده ام که همه را در خود فروو می دهم, خفه می کنم و هیچ دردم هم نمی آید. هیچ.



از: .

حرف تو که در میان باشد

خاورمیانه است دلم

آرام نمی گیرد ../



از: کاکاپو

مرگ برایم

شبیه سفر با اتوبوسی ست

که جاده های هیجان انگیزی

انتظارش را می کشند



از: مهدیار دلکش :)

بی تفاوت شده ام

مثل گوزنی که دیگر به شاخ هایش حسی ندارد

چه تاجی باشد پر قدرت

چه آویزان به دیوار اتاقی که لباس های تو را نگه دارد





از: سهیل نصرتی

ما آتش را روی اجاق اهلی کرده ایم

وگرنه دنیا

خود ِ جهنم است ..



از: کاکاپو

باید یک کسی پیدا شود و بیاید

تمام این من را که

قطره قطره روی زمین چکیده جمع کند

بیاید و تمام تکه های من را

بریزد در پاکتی و برایت پست کند...

پستچی پاکت را بدهددستت

تو بازش کنی

و من بریزد روی دستانت...

شاید که این من اندکی آرام بگیرد!

از: .

ماهی قرمزای سفره هفت سین کم کم به دنیا میان ..

:)



از: .

حوصله کن

اگر به هم برسیم

این شاعران که از فراق گفته اند

همه بیکار می شوند



از: محدثه هدایتی

تو در غرب خوابیده ای

من در شرق بیدار

فاصله مان را فقط مدارها می فهمند

اما این توپ سرگردان

آنقدرها که می گویند بزرگ نیست

کافی ست،

نقشه را از وسط تا کنیم

تا به هم برسیم !



از: کاکاپو

این مرد که هر روز

بهترین شکارش را

دم ِ غار ِ من جا می گذارد

اگر زبان اختراع شده بود،

شاعر بزرگی می شد



از: محدثه هدایتی

آه پسرم!

گاهی اوقات آنقدر خسته ای که دوست داری به رحم مادر بازگردی. تا بدون قدم برداشتنی تو را حمل کند، به جای تو بنوشد، به جای تو بپوشد، به جای تو نگاه کند، به جای تو حرف بزند، و خیلی کارهای دیگر.. اما حیف.. حیف که دیگر جا نمی شوی. چون بزرگ شده ای ..



از: کاکاپو