رویای ناتمام ....

...روزها گذشت واز تو تنها به من زخم هایت ارث رسید!!عجب موروثی ست این درد،که هم خون

دارد و هم زخم و هم شیرین است،حماقتی وصف نشدنی که جزرویایی ناتمام نیست...