ﮔﺎﻫﯽ ﺷﺐ ﻫﺎ،
ﺧﻮﻧﻪ ﯼ ﺩﻟﺖ ﭘﺮ ﺍﺯ ﺁﺷﻮﺏ ﻣﯿﺸﻪ،
ﻣﺎﺷﯿﻦ ﺯﻣﺎﻥ ﺫﻫﻨﺖ ﺭﻭ ﺑﺮ ﻣﯽ ﺩﺍﺭﯼ
ﻭ ﻣﯽ ﺭﯼ ﺗﻮ ﺷﻬﺮ ﺧﺎﻃﺮﺍﺕ ﺩﻟﺖ ﭼﺮﺥ ﻣﯽ ﺯﻧﯽ
ﺍﺯ ﮐﻮﭼﻪ ﻫﺎﯼ ﺁﺩﻡ ﻫﺎﯼ ﺯﻧﺪﮔﯿﺖ ﻋﺒﻮﺭ ﻣﯽ ﮐﻨﯽ
ﮔﺎﻫﯽ
ﭘﺸﺖ ﭼﺮﺍﻍ ﻗﺮﻣﺰ ﭼﻬﺎﺭﺭﺍﻩ ﯾﮏ ﺍﺗﻔﺎﻕ ﺧﻮﺏ ﻣﯽ ﺍﯾﺴﺘﯽ ﻭ ﺛﺎﻧﯿﻪ ﻫﺎﯼ ﺧﺎﻃﺮﺍﺗﺖ ﺭﻭ ﻣﺮﻭﺭ
ﻣﯽ ﮐﻨﯽ
ﯾﺎ ﻧﻪ از ترس تلخ بودنشون یا یاد آوری شیرنی و نداشتنشون
ﺑﯽ ﺗﻔﺎﻭﺕ ﮔﺎﺯﺷﻮ ﻣﯽ ﮔﯿﺮﯼ ﻭ ﺭﺩ ﻣﯿﺸﯽ ﻭ ﻋﺒﻮﺭ ﻣﯽ ﮐﻨﯽ
ﮔﺎﻫﯽ ﺷﺐ ﻫﺎ
ﭼﺮﺍﻍ ﺑﺮﻕ ﺧﯿﺎﺑﻮﻥ ... دیدن ادامه ›› ﺩﻟﺖ ﺧﺎﻣﻮﺵ ﻣﯽ ﺷﻪ ﻭ ﻣﯽ ﮔﯿﺮﻩ
ﻭ ﺗﻮ
با بغض ﭘﯽ ﯾﮏ ﻧﻮﺭ ﻭﺍﺳﻪ ﭘﯿﺪﺍ ﮐﺮﺩﻥ ﺭﺍﻩ ﺑﺮﮔﺸﺖ
ﺍﺯ ﮐﻮﭼﻪ ﭘﺲ ﮐﻮﭼﻪ ﻫﺎﯼ ﺁﺩﻡ ﻫﺎﯼ ﺩﻟﺖ ﻋﺒﻮﺭ ﻣﯽ ﮐﻨﯽ ﻭ ﺑﺎ ﺧﻮﺩﺕ ﻓﮑﺮ،
ﮐﻪ
ﯾﮏ ﺁﻩ
ﯾﮏ ﻧﻔﺲ ﻋﻤﯿﻖ
ﺗﺮﻣﺰ ﺩﺳﺘﯽ ﻣﯽ ﺷﻪ ﻭﺍﺳﻪ ﺍﯾﺴﺘﺎﺩﻥ ﺟﻠﻮ ﺩﺭ ﺧﻮﻧﻪ ﯼ ﮐﺴﯽ ﮐﻪ
ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺭﯼ ﻧﻮﺭ ﺭﻭ ﺗﻮﯼ ﺧﻮﻧﻪ ﯼ ﺩﻝ ﺍﻭﻥ ﺟﺴﺖ ﻭ ﺟﻮ ﮐﻨﯽ
ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺭﯼ ﺯﻧﮓ ﺩﺭ ﺭﻭ ﺑﺰﻧﯽ ﻭ ﺻﺎﺑﺨﻮﻧﻪ ﺭﻭ ﺻﺪﺍ ﮐﻨﯽ
ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺭﯼ ﺳﺮﺯﺩﻩ ﺑﺮﯼ ﺷﺐ ﻧﺸﯿﻨﯽ ﻭ ﺑﺎ ﺧﺎﻃﺮﺍﺕ ﻏﺎﻓﻠﮕﯿﺮﺵ ﮐﻨﯽ
ﻭﻟﯽ
ﺑﺎ ﺧﻮﺩﺕ ﻓﮑﺮ ﮐﻨﯽ ﮐﻪ ﺍﯾﻦ ﺁﺩﻡ ﺗﻮﯼ ﻓﮑﺮﺵ
ﮐﻨﺎﺭ ﺧﺮﺍﺑﻪ ﯼ ﺩﻝ ﻣﻦ
ﻣﯽ ﺍﯾﺴﺘﻪ
ﯾﺎ ﻧﻪ
ﺧﯿﻠﯽ ﺳﺎﺩﻩ ﺍﺯﺕ ﻋﺒﻮﺭ ﻣﯽ ﮐﻨﻪ
ﭘﺲ ﺑﯿﺨﯿﺎﻝ ﺧﺎﻃﺮﺍﺕ ﻣﯽ ﺷﯽ
ﻭ ﺗﻮ ﻫﻢ ﻋﺒﻮﺭ ﻣﯽ ﮐﻨﯽ
ﮔﺎﻫﯽ ﺑﺎﯾﺪ ﻋﺒﻮﺭ کرد
عبور از کسی که زیر خروارها خاک خوابیده است
و دیگر نیست تا دستان دل هم را بگیرید
باید بفهمیم زندگی بی رحم تر از این حرف هاست
و ساده عبور کنیم ...
به عبور عادت کنیم
زندگی خوب نیست اما هست . . .