کار رو دیشب دیدم و در کل راضى کننده بود و برع،س پیش بینى از هزینه اى که کرده م پشیمون نشدم.
اول از جام بگم که توى بخش "بدخشان" بود و مناسب بود گرچه صحنه رو به سختى مى شد دید و بدون وجود مانیتورهاى بزرگ نصب شده در وسط راه نمى تونستم از جزئیات سر در بیارم.
صندلى ها وحشتناک ناراحت بودن و اکثر مردم کج و خم نشسته بودن چون کمرش در طول دو ساعت نمایش داغون شده بود. براى من که واقعاً عذاب آور بود و لحظه اى نتونستم بدون درد پشت از نمایش لذت ببرم.
خوشحالم که نمایش سر ١٠:٣٠ شروع شد و ناراحتم از مردم بى تفاوتى که تا خود ساعت ١١ فوج فوج میومدن داخل و مزاحم بقیه اى بودن که مشغول دیدن نمایش شده بودن. بى تفاوتى ما به حقوق هم مثل ادبیاتمون مثال زدنیه.
ایده تلفیق اینچنینى نمایش و کنسرت عالى بود و واقعاً ازش خوشم اومد. با این که طرفدار سبک سنتى خیلى نیستم و بیشتر به خاطر نمایش اومده بودم ولى باید بگم که کنسرت بسیار جذابتر از نمایش بود. آقاى شجریان و پورناظرى عالى بودن ولى متاسفانه بازیگرهاى این کار بسیار نامناسب.
آقاى رادان اصلاً جذبه کار روى صحنه تئاتر رو نداره، خانم دولتشاهى تصنعى رفتار مى کنه و اکثراً مات و مبهوته، بازیگر نقش سهراب یه فاجعه بود ... دیدن ادامه ›› (هم ظاهرى و هم رفتارى)، و فقط تا حدودى بازى صابر ابر و مهدى پاکدل جالب بود. البته توقعى هم نداشتم چون اکثر اینها ستاره سینما هستن و صرفاً براى فروش بیشتر نمایش توى کار بودند.
خانم دلنیا آرام به نظر من نقطه روشن کل نمایش بودن که صداى معرکه اى داشتن و کمى مزه به نمایش دادن و قطعاً اگه باز هم کارى ازشون باشه به دیدنش مى رم.
در کل کارى بود که تجربه اش توى محیط باز سعدآباد و با افکت هاى فوق العاده منعکس شده روى دیوار کاخ بسیار سرگرم کننده بود و به یک بار دیدن مى ارزید. اما اگه به خاطر شجریان مى خواین برین، ترجیحاً به یه کنسرت مجزاى ایشون برید لذت بیشترى مى برین.