سلام خانواده دیواری

قالب:غزل نو

گفته بود بنویس، از چه می‌نوشتم، با چه آرزویی
تو زنی و سخت است، روسپیدی‌ات را، با غزل بگویی


خانه‌ی تو بیت است، واژه هم‌اتاقت، قافیه دری قفل
وزن روی دوشت، هر غزل، سلوکی، در هزار تویی


بی‌زمان دویدم، بی‌مکان نشستم، جوهری ... دیدن ادامه ›› به دستم
تا غزل بپاشم، رویتان بگیرد، از من آبرویی

ریشه ریشه شعرم، شاخه شاخه انگشت، دیگران بگویند:
می‌نوشته بر آب، یک درخت بی برگ، در کنار جویی

فارسی: دل من، در شب سکوتش، خفته بی‌هم آغوش
یا زبان مردی ست، در دهان یک زن، گرم گفت و گویی

خشک شد زبانت، تا فروببلعم، سرفه‌های ممتد
زن چه می‌کند با، تکه استخوانی، مانده در گلویی

از: بانو مریم جعفری