فقــط نـــــام تــــــو دارم بــر لبــــانـم
که ریشـــه کرده مهــرت تا به جانم
بــه لکنــت افتـــد آن دم ایــن زبـانم
کـــه نامی جز تـــــو را بر لـب برانـم
نمی دانــــم تـــو را آخر چه خوانم؟
خدایی تــــو ، الهـــی یا کـه جانم؟
جـدا از تــــو چرا هستـــم؟ ندانــم
همیـــن دانـــم که بی تو من نمانم
ز خان و درگـــــه خویشـــت مرانــم
که مـن آن بنــده ی بی خان و مانم

الف.عارف