چشهایم را شستم جور دیگر دیدم

با خود گفتم در نا امیدی هم امیدواری بسیار هست

قضاوت کردن را کنار گذاشتم گقتم حداقل بیایم و اخر هر چیز ان را مورد قضاوت قرار بدهم

خاک صحنه را نیز خوردم

سرد و گرم روزگار را همچون غذا چشیدم

از ناکامی هایم تجربه به دست اوردم

حتی وقتی دستم با اتو سوخت گفتم باشد این تجربه ای برای فردای ... دیدن ادامه ›› من

دوستم را در بغل فشردم

از درد ها و درمان های این دل برایش گفتم

به حرف روان شناسان گوش دادم و ثانیه ای به چیزی فکر نکردم

همچون موج خروشان بالاو پایین زندگی رو چرخیدم و به ساحل ارامش رسیدم

شانه هایم از اشک های دوستم خیس شد

پشتم خون الود از زخم خنجر بد طینت شد

بر روی هر زخمم نمکدان ها پرشد

ثانیه هایم بی خود تلف شد

هنوز اش و سوپ نخورده دهان سوخته شدم

بازیچه ی دست دیگران قرار گرفتم و خورد شدم

مانند سنگ صبوری بودم برای همگان

اما هیچ کس از کاسه های لبریز شده ی من نشد خبر دار

شدم ان دلقکی که پیش دکتر رفت و گفت داروی شادی اور بهم بده

دکتر نمی دانست من همان دلقکم که مردم را شاد می کرد

خنده های صدا دار هرروز

گریه های پنهانی دیروز

همه ی این ها گذر شد

تا....سرانجام حقیقت با تلخی یکی شد

خورشید(اما حقیقت همیشه تلخ نیست دوستان)