غزلِ: «گنبدِ جاودان»

(حجت بقایی)

زیرِ البرزِ شرقی‌ام، بر سرِ دشتِ جهان
کز شکوهت می‌تپد سنگِ صبورِ این زمان

گنبدی بی‌هر نگاری، لیک طوفان‌زیست و تُند
همچو مُشتی می‌خروشی در جدالِ جاودان

کاووسِ جنگ‌آور همان، پادشاهِ شعر و خون
بر فرازِ مرگ ... دیدن ادامه ›› کرده تیغِ ایمان را عیان

گرگانت، روشن چو خورشید از امیرانِ قدیم
کز حکیمان می‌گشودند آینه بر این جهان

پنج‌و‌دو قامت زِ خاکت تا بُلندی‌های نور
نغمه‌ها دارد که می‌لرزاند اعصارِ نهان

ای بنای سربلند! ای فریادِ سنگیِ قدیم!
در تو آتش واژگون شد، در تو بی‌مرگی جوان

هرچه قرن آید و گیرد نامها را بادِ دور
تو بمانادی و خیزد از تو طغیانِ بیان

پس بخوان با من، که راک است این غزل، فریاد کن
کز دلِ تو برجهد هر دم طنینِ بی‌کران
+++
《گنبد کاووس- کنار برج قابوس ۱۴_۱۷ آذر ۱۴۰۴》

#غزل
#گنبد_کاووس
#گنبد_قابوس
#حجت_بقایی
#شعر_سنتی
#نماد_ملی
#ترکمن