امشب این فیلم رو دیدم.
من از مخاطبای کارای آقای سهیلی ام.
در کل از ترکیب طنز و جدی تو کاراشون خوشم میاد.
اما یه چیزی که مهمه حس می کنم یه چیزایی داره کلیشه می شه تو کاراشون.
مثل اینکه کسی بعد مرگ حرف بزنه (البته چیزی که وجود داره اینه که اگه این اتفاق نیوفته فیلمشون کاملا یه چیزی میشه شبیه قیصر و حکم و باقی کارای آقای کیمیایی) پس به نظرم ضعف نیست . اما اگه خیلی تکرار شه د یگه امضای ایشونم نیست و صرفا کلیشه می شه. البته چیزی که می گم بیشتر در مقایسه با گشت ارشاده ها. (گشت ارشاد از خیلی نظر ها شبیه به این فیلم آقای سهیلی بود)... حالا چیزی که وجود داره این وسط و به نظرم یکم داره متفاوتش می کنه از کارای آقای کیمیایی اینه که کارای آقای کیمیایی خشکن و اصلا همراه با یه ماجرای ریز عاشقانه در پس زمینه ن و با مرگ تموم میشن (در این چند سال این فرم تغییری نکرده) اما کارای آقای سهیلی یه نمکی دارن که کارو بامزه می کنه و کمی تغییر هم میکنه شاید مدرن تر از موضوعاتی باشه که آقای کیمیایی مطرح می کنن.

حالا اگه بخوام صرفا درباره کلاشینکف حرف بزنم . نظرم اینه که انتخاب بازیگراش خیلی خوب بود مخصوصا آقای عطاران. ساعد سهیلی بازیش خوبه ولی ... دیدن ادامه ›› به نظرم خوبه که از یه نواختی در بیاد. (من بازیشو دوست دارم اما برای خودش خطرناکه) خود داستان خوب بود . اما اولش آدم رو جذب نمی کرد. بیشتر از وقتی رضا عطاران وارد می شد این اتفاق می افتاد به نظرم. چون عکس العمل مردم رو تو سینما میدیدم.

از این ترکیب بازیگر و نابازیگر (اصلا با خود واژه موافق نیستم چیز دیگه ای پیدا نکردم) واقعا راضیم این یعنی فرصت دادن به چند نفر برای مطرح شدن. با اینکه گاهی بازی این نابازیگر ها(بازیگران کم تجربه بهتره)آدم رو اذیت می کنه اما خوبه ... چون کاهیم آدم واقعا حظ می کنه.
دیالوگای جذاب هم خیلی داشت. که تو بخش دیالوگ های ماندگار می نویسم.