آرام محضری نویسنده و کارگردان

«هیپوکامپوس» به واسطه‌ی چند اسم مرا کنجکاو کرده بود و با انتظار بالایی به دیدنش رفتم؛ توقعی که تا حد زیادی برآورده شد و شاهد یک فعالیتِ نابِ تئاتری بودم …
دیدن این کمدیِ ریشه‌دار و خوش‌ساخت می‌تواند یکی از انتخاب‌های خوب این شب‌ها در عمارت نوفل لوشاتو باشد.

*در شبی که به دیدن این اجرای کمدی رفتم،«مرتضی علیدادی»فقط چند ساعتی بود که خبرِ فقدان مادرش را شنیده بود و میان بغض و سوگ، تعهد به تئاتر را زندگی می‌کرد؛ لحظاتی که رنجِ عظیمش را میان طنزش مخفی کرده بود و هنرمندانه در حال .کشیدنِ تابلویی از شُکوهِ روان انسان بود؛باید به او بخاطرِ این تاب‌آوریِ مسئولانه دستمریزاد گفت.