فکر نمیکنم اجرایی تو این سبک در این استاندارد حالا حالاها ببینم ، مگر اینکه این نمایش تمدید شه یا گروهشون ابزورد جدید بسازن . وقتی معیار برای یک چیز وجود داره شریف تر اینه که در قسمتی که برای اظهار نظر هست ، اعلام سلیقه نکنیم . ریتم کار ابزورد رو با درام مقایسه نکنید . این کار تو جهان خودش بسیار ریتم استاندارد ، بازی های درست ، طراحی های درست ، موسیقی و امان از نورپردازی بی نظیر این اثر که قابل تقدیر و تحسینه . بازی عمیق و دقیق و دیدنی شیوا مهرجو بسیار در خور توجه بود . قسمت میانی اثر که حدود یک ربع بازیگر ها قدم میزنن رو خیلی دوست داشتم که وقت کافی به مخاطب میداد که به ریزمعناهای این بخش ذره ذره پی ببره و به جونش بشینه این که آدمایی که تو تاریکی قدم میزدن و وارد نوری که دقیقا وسط صحنه و جلوی چشمشون بود نمیشدن و هرچقدر میرفتن باز برمیگشتن به جای قبل ، اینکه هرچی تعدادشون بیشتر بود با سرعت و قدرت بیشتری تو حرکت بودن ، اینکه فرقی نداره کفشت چه رنگیه و کی ای و چی ای خواه و ناخواه درگیر لوپ زندگی ای و ...
همینکه کلا ۱۲ صندلی برای هر اجرا در نظر گرفتن نشان از تجاری نبودن و فهم گروه هست از هدف و ارزش اثر .
پیشنهاد دارم قسمت سقف و پروژکتورها هم پوشیده شن تا درصد کمی توجه خارج دایره هم معطوف به جهان اثر بشه .
درود و خسته نباشید به آقای چگینی عزیز و تمام عوامل 🙏🏻
اگر تمدید شد حتما ببینید.