اسماعیل نجار فعال هنری

با سلام
نمایش سوسمار رو چهارشنبه مورخ ۸ شهریور ۱۴۰۲ دیدم. خداقوت میگم به عوامل تولید (مخصوصا به کارگردان گرامی دکتر رحمت امینی) و بازیگران خوب این نمایش. یه خسته نباشید هم میگم به استاد حمید جبلی برای نگارش این نمایشنامه. نمایش از یک متن جمع و جور و بدون پیچیدگی‌های فلسفی کلامی بهره میبره که کار رو برای کارگردانی و حتی بازی بسیار دشوار میکنه، چون کارگردان برای رنگ و بو دادن و سر و شکل دادن به کلام باید خلاقیت مضاعف بخرج بده و از بازیگران چند برابر بازی بکشه. متن از نظر ساختار دراماتیک میتونه مورد نقد قرار بگیره که جاش اینجا نیست! برگردم به اجرا: مشخصه که اجرا تازه بعد از ۳-۴ شب داره سر و شکل درست خودش رو پیدا میکنه و روی ریل میفته. بجز یکی دو لحظه که ریتم خودش رو از دست میده، نمایش ریتم و ضرب آهنگ خوبی داره و مخاطب رو با خودش همراه میکنه و به قول معروف میتونه از تماشاچی به عنوان یه کمدی فانتزی با المان‌های سوررئال و رئالیسم جادویی خنده بگیره. انتخاب موسیقی، آهنگ‌ها و اشعار بسیار هوشمندانه صورت گرفته و حرکات موزون به ریتم و جریان نمایش کمک کرده. چندتا نکته هم باید گفت که مطمئنم تو اجراهای بعدی اصطکاکش کمتر میشه:
1. تو یکی دو لحظه انگار بازی‌ها ناکوک هستن که البته شناخت بیشتر صحنه و دکور در ادامه اجراها کمک میکنه این ناکوکی رفع بشه
2. شاید نوع چینش صندلی‌ها یا تغییر زاویه دکور بتونه ویو بهتر و متعادل‌تری به اکثر مخاطبین بده و موسیقی زنده رو بهتر درگیر کنه در جریان نمایش
3. این شخصا پیشنهادیه برای تولیدات بعدی از این متن؛ بازیگر سوسمار میتونه کودک نوجوان و بزرگسال باشه و ما رشد اون رو بهتر درک بکنیم در یک ... دیدن ادامه ›› مدت زمان کم.
4. شخصا فکر میکنم اگر استفاده از ویدئو پروژکشن کمتر می‌بود و از دیوار انتهایی و پنجره‌ش بیشتر استفاده میشد شاید بهتر می‌بود.

با همه این‌ها باید بگم شما شاهد یک اجرای کمدی شریف، بی‌ادعا و خیلی خوب هستید. یه کلاس برای کسانی که دوست دارن مواجهه درست یک کارگردان با یک متن سهل و ممتنع رو ببینن.

خدا قوت و خسته نباشید مجدد به نویسنده محترم، کارگردان خوب، و عوامل تولید و اجرا و بازیگری گرانقدر.