نمایش›بر پهنه دریا

در این بازی دردناک، «دموکراسی» به مزدوری بدل می‌شود، عدالت – به بخت‌آزمایی، و انسانیت – به معامله‌ای موقت. زمانی که اقیانوس نماد بی‌انتهایی می‌شود و زورقِ معلق، نماد شکنندگیِ آدمی، هر موجِ بلندش فصل تازه‌ای از نفرت، طنز تلخ و انتخاب‌های شک‌انگیز می‌آفریند. در پایان، نه تنها حقیقتِ عملِ انسان روشن می‌شود، بلکه پرسش از «حقِ بقا» و «سرنوشتِ جمعی» را گونه‌ای دیگر پیش چشم می‌آورد.