نمایشگاه›روایت‌های کاغذی

روایت‌های کاغذی 

در این نمایشگاه آثاری از هنرمندانی با گرایش ها و تمایلات مختلف و با محوریت کار با کاغذ یا روی کاغذ ارایه میشود. روایتهای کاغذی که در جوار یکدیگر انگار که تالار آیینه‌.ای میسازند که بازنمودی است از زمانه ی ما. 

نسترن صفایی از صفحات رنگ و رو رفته مجله زنان که محبوب چند دهه پیش بود حجم هایی می سازد  که گویی دسته های گلی هستند برای جشنی فراموش شده. یادآور ناپایداری و شکنندگی زندگی. طراحی های بزرگ 

فاطمه بهمن سیاهمردی فضاهای حقیقی و تخیلی را اشغال می کنند که پر تنش و آکنده از انرژی هستند. بیننده به تقلا وا داشته می‌.شود که تصویر را برای خود منسجم و قابل درک کند و هنرمند با ترکیبات خطی پیچیده ای که به تصویر می کشد مخاطب را وادار به تجسم فضایی سه بعدی می کند. 

علی اصغرخطیب زاده با بهره گرفتن از پیشینه تحصیلی اش در دنیای تیاتر تجسمات خود را به روزنامه های باطله منتقل می کند. شخصیت های کمدی و تراژیک نویسندگان محبوب وی به دنیای واقعی وارد می شوند تا روایتهایی که قرنها محبوب مخاطبین باقی مانده اند را متصور کنند؛ ارجاسب شاهنامه ، میدیا در اثر اوریپید، و دلقک همیشه حاضر.

لیلا ایمانی با متمرکز کردن توجه خود بر قلم گیری در نقاشی ایرانی و استخراج فرم از تصویرهای آشنای نگارگری خوانشی جدید از قواعد و عناصر این سنت نقاشی ارایه میدهد. گلهای بزرگ 

کیارش علیمی در دنیایی تجریدی، صبور، سرکش و زیبا به استواری به نمایش درمی آیند. سادگی شگفت آور این نقاشی ها یادآور شکوه زندگی و بی وزنی باور پذیر بار هستی هستند. 

معصومه مهتدی روایتهای معاصر را در قالب کتابهایی که نمی نویسد بلکه می سازد به نمایش می گذارد. کتاب از تاریکی افسرده کننده‌.ی محو شدن تدریجی دریاچه ی باستانی آشوریان خبر می دهد. دریاچه ای که شاید آخرین زیستگاه آرتمیا باشد. جانداری سخت پوش که برای یکصد میلیون سال در چرخه طبیعت حضور داشته است. برخلاف انسانها که به توازن طبیعت دست اندازی می کنند، آرتمیا این موجود باستانی در برابر هرگونه تغییری ایستادگی کرده. 

غزاله بحیرایی فرزند ابرشهر ماست. او در کوچه پس کوچه های شهری که دوست دارد قدم زده و واقعیتهای روزمره را با تقلید سخره آمیز و با الهام از تجربه زیسته‌.ی خود به نمایش درمی آورد.در کنار ویدیو، طراحی های هنرمند یادآور طراحی های سایه نما -سیلویت- هستند. هنرمند با طراحی های سیاه و سفید برش هایی از مناظر شهری را نشان می دهد؛ ردیابی و ترسیم سایه های شهر و ساخت تصویری از قصه های این شهر و شهروندان آن. 

سامان خسروی ما را به کودکی خود می برد؛ بزرگ شده کردستانی ناآرام در زمانه ی جنگ و خشونت. مدلهای هواپیماهای ساده‌.ای که یادآور بازیگوشی های کلاسهای مدرسه هستند راوی داستان کودکی که هیچوقت نبوده می شوند. 

رنه صاحب از ضرب المثل ها و حکایتهای اخلاقی زبان فارسی بهره می گیرد تا زمانه و دنیای پیرامون خود را نقد کند. با نقل قصه سه میمون خردمند بر روی کاغذ، باورهای قدیمی ژاپن و زرتشتیان ایران و اصرار بر پندار نیک، کردار نیک و گفتار نیک را یادآوری می کند.  

مینا محسنی قصه سیل بزرگ و افسانه نوح و بقای او را به تصویر می کشد. بی ثباتی زمانه ما و مبارزه مستمر انسان دربرابر فجایعی که به دست انسانها پدید می آید و همینطور بلایای طبیعی بخش بزرگی از تجربه زیستن در این قسمت از دنیا است. با قرار دادن صفحه های پلاستیک معوج بر روی نقاشیهایی ظریف، هنرمند بیننده را به خوانشی مجدد و دریافتی جدید دعوت می کند. 

افشان دانشور در ترکیب بندیها و ساخته های مویین خود که نتیجه مجذوب بودن و تمرکز فوق العاده هنرمند هستند قطعات کاغدی را به هم متصل می کند که گویی زمانی بخشی از چیزی دیگر بوده‌.اند. بازساختن صفحه‌.ای جدید، ارجاع دادن تکه پاره ها و ساخت ماهیتی جدید. نتایج نهایی در عین اینکه در ذات خود شکننده هستند ولی ماهیتی صامت و استوار دارند. 

سارا قنبری به زمان و خاطرات و دریافت ما از این خاطرات در طول زمان می پردازد. او زمانی معلق را به تصویر می کشد، بین اکنون و گذشته، حرکت در لبه خاطره. در نقاشیهای دوتایی خود هنرمند موفق به نشان دادن گذر زمان شده و با تولید مجدد تصویر خاصیت حیاتی خاطرات و دریافت آنها را به چالش می کشد. 

تارا آزرم در طراحی های خود به مفهوم و فرسایش و گذار زمان می پردازد. فرم هایی که در جست جوی ساختاری نو در شرایط غیر قطعی هستند. فرم ها بدون هیچ هدفی از چیزی به چیز دیگری تبدیل می شوند، محو میشوند تا در امتزاج با واقعیت و تخیل دوباره پدیدار شوند. 

ترلان تبار ناخودآگاهِ خود را از مفهوم جاودانگی و نامیرایی و سعی برای نیل به آن که برای زمان طولانی پیش نظر داشته به تصویر می کشد. خودشیفتگی و بیهودگی در آثار وی در مسیری متضاد با جاودانگی و ابدیت در حرکت هستند. هنرمند بین رنج و سرمستی در تناوب است و ترجمان خود از این حرکت متناوب را در قالب رنگهای زنده و طراحی های مرکبی بزرگ به نمایش می گذارد. 

صادق صادقی پور مرد کتاب است. بخش قابل تاملی از زندگی او در کتاب فروشی بزرگی اتفاق می افتد. کتابهای او که با کیفیت فوق العاده ای با برش با دست ساخته میشوند اکنون دیگر حجم محسوب می شوند. اگر قرار است که در دنیای قرن بیست و یکم کتاب منسوخ شود آیا راه حلهای دیگری برای حفظ کتاب در حوزه زیستی انسانی میتوان یافت نمود.

منبع: سایت گالری‌اینفو