نمایشگاه›رویاها

روزهای تعطیل گالری: پنجشنبه ها

افتتاحیه: ساعت ۱۶ الی ۲۰  

در این نمایشگاه  مجموعه ای از کارهای طراحی، مونوتایپ و تعداد معدودی از نقاشیهای مرجان حبیبیان به نمایش گذاشته میشود. طراحیها ترکیبی از تکنیک مداد ومرکب و قلم فلزی و رنگ هستند. این تکنیک به مرور در طول سالها شکل گرفت ومتحول شد. مرجان میگوید پستی بلندیهای زندگی کمابیش یکجور هستند و تفاوت تنها در دیدگاه ما  نسبت به انهاست. من لحظاتی از زندگیم را با شما شریک می شوم، لحظاتی تلخ و شیــــــرین که با تمام وجود انها را تجربه کردم و بسیار از ان یاد گرفتم.

In this exhibition  Marjan Habibian shows some drawings, monotypes and also a few paintings | In her drawings she uses pencil, pen, ink and paints | These technique gradually took shape over the years. She believes the ups and downs of life  are more or less the same for most people. The only difference is how we look at them. " I share with you moments of my life, bitter or sweet, that I have experienced  and I learned from them", said Marjan

مجموعه آثار روی کاغذ او (هافمن 2016) بر اساس عکس‌های هاینریش هافمن است که در سال 1927 گرفته شده‌اند. این عکس‌های تاریخی نشان می‌دهند که هیتلر چطورحالت دستانش را برای سخنرانی‌ها تمرین می‌کرد. او از هافمن خواست تا این عکس‌ها را بگیرد تا بفهمد در برابر حضار چطور به‌نظر می‌آید. بعد از آنها  برای شکل دادن اجراهایش که به طور مداوم در حال تصحیح آنها بود استفاده می‌کرد. هیتلر دستور داد پس از استفاده‌ی او تمام عکس‌ها از بین برود اما هافمن این کار را نکرد| والترکردنر با سیله‌ی رنگ‎های سیاه و قهوه‎ای تیره روی این عکس‎ها نقاشی کرده است. نتیجه ترکیبی هنری از کار دست و بازتولید مکانیکی برای خلق نوعی از هنر است و خنثی کننده‌ی اقتداری است که عکس‌ها نشان می‌دادند. مهم‌ترین تاثیر این است که زغال و دوده بخش‌هایی اساسی از عکس را پنهان می‌کنند و با واداشتن بیننده به تلاش برای پر کردن قسمت‌های نمادین داستان، احساسی از رمز و راز یا ناشناختگی خلق می‌کند. نمونه‌های کار تاریک والتر اشاره‌ای به ناپدید شدن حافظه‌ی فردی و جمعی است | کار والتر امکاناتی فرای مصالح و روشهای سنتی در هنر را می‌گسترد. او شخصــــــــیت آرام و طعنه‌آمیز دستکشهای صـــــــــورتی را در کنار واقعییت پیچیده‌ی اثر "هافمن" قــــــــرار می‌دهد که تــــــــــوان با استفاده از مدلهای روشنگر ســـــــــاده توصیفش نمی کرد.

The serie of works on paper („hoffmann“, 2016) are based on photographs taken by Heinrich Hoffmann in 1927. The historical Photographs reveal how Adolf Hitler rehearsed poses and hand gestures for his public speeches. He asked Hoffmann to take these shots so he could see what he would look like to his audience, then used them to help shape his performances, which he was constantly refining. Hitler asked that the photographs be destroyed, a request which Hoffmann did not honor | Walter Kratner overpainted these historical photographs. Overpainted with dark brown and black colors the photographs gathers this body of work, which unites the labor of the hand with the work of mechanical reproduction to produce a kind of art, neutralizing the unbearable intention of the medium to reach an indifference to their potency. The most noticeable effect is that the dark colored swaths of charcoal and soot conceal parts of the underlying photograph, leading the viewer to struggle to fill in the pieces of the figurative story, creating a sense of mystery or unknown. Walter Kratners dark variations of the outcomes are speaking about disappearing of individual and collective memory |  Walter Kratners work extends the possibilities beyond traditional materials and methods of art. He juxtaposes the tranquil and ironic character of pink gloves with the complex reality of his work “hoffmann” no longer describable by means of simple explanatory models