نمایشگاه›کرسی واره

 روزهای تعطیل گالری: دوشنبه

افتتاحیه: جمعه ۷ تیر ۱۳۹۸ ساعت ۱۷ الی ۲۱

نمایشگاه مهدی اشرفی ورزیده از جمعه ۷ تیر در گالری صا افتتاح می‌شود این نمایشگاه همراه با مشارکت ۵ هنرمند دیگر؛ مژده اتراک، سحر افتخارزاده، مانی کومار، هانی نجم و ساناز یوسفی آغاز به کار خواهد کرد.
مهدی اشرفی در نمایشگاه خود با عنوان «کرسی‌واره» با الهام گرفتن از یک شی کاربردی سنتی یعنی «کرسی» مجموعه‌ای را خلق کرده که در آن رابطه استعاری بین کرسی و شی تولید شده در اجزا به کار رفته مشهود است، مانند استفاده از فرم پارچه آویخته شده و به کاربردن گلیم و جاجیم در ساخت.
اشرفی در این مجموعه دو شی میز و چراغ را مستقیما از پارچه آویخته ساخته که با تکنیکی خاص و با فایبرگلاس تولید شده‌اند. در روکش میزها و چراغ‌ها از پارچه گلیم و جاجیم  یا روکش مخملی بهره گرفته شده و فرم نهایی شکلی معلق به خود گرفته که گویی حامل روح کرسی است. 
ساخته‌های انسانی در قرون و اعصار همواره بر نیازهای اولیه و اساسی انسان‌ها استوار بوده و برخاسته از ضرورت‌های اقلیمی و فرهنگی هستند. اما از همان ابتدای تاریخ هنر، بشر به زیبایی این ساخته‌ها اهمیت ویژه‌ای می‌داده است به طوری که اهم آنچه از تاریخ هنر برای ما به یادگار مانده است همین نقوش و تزئیناتی است که انسان بر روی ظروف، سازه‌ها و بافته‌های خود برجای گذاشته است.
از همین روی ریشه عمیق درختی که زیبایی شناسی شی را به کاربرد آن اتصال می‌دهد از ژرفای تاریخ زندگی انسان آب می‌خورد و به همین خاطر نیز تا امروز زنده و بالنده باقی مانده است.
کرسی وسیله‌ای گرمایشی است که در فصل سرد در گذشته استفاده می‌شده. کرسی میز نسبتا کوتاه، مربع شکل و چوبی بود که زیر آن منقلی برای گرما و روی آن با لحاف مخصوصی پوشیده شده و سپس با گلیم یا جاجیم تزئین می‌شده است.
این وسیله در زمستان محل جمع شدن اعضای خانواده بوده و جایگاه آن در فرهنگ ایرانی اهمیت بسیاری داشته است. جعفر شهری در کتاب طهران قدیم به جزئیات درباره کرسی توضیح داده است. 
در آثار اشرفی نیز کرسی ایده اولیه همه این مجموعه بوده و عنوان کرسی‌واره نیز تاکیدی بر این ماجرا است، اما اشرفی از «کرسی» فرم ظاهری و بیرونی آن را برداشته و به شکلی جدید بازتاب داده است. هم‌چنین کلمه کرسی در لغت به معنی «محل نشستن» است که بر صندلی یا تخت و اریکه نیز اطلاق می‌شود، اما در این نمایشگاه ارجاع مطلقا به همان میزی است که وسیله گرمایشی است و بر روی آن پارچه و گلیم انداخته می‌شود. اشرفی این شکل پارچه و جنس آن را در چراغ‌ها نیز به کار برده است.
جنس آثار او از طرف دیگر به واسطه متریال مصرفی(فایبرگلاس) سبک بوده و این حالت معلق بودن پارچه را با حسی از سبکی تقویت می‌کند و برای او چالشی ساختاری به وجود می‌آورد که میان ادراک حس نرمی و انعطاف پذیر و سختی و استقرار می‌ماند که از مهم‌ترین و برجسته‌ترین ویژگی‌های طراحی اوست.
از طرف دیگر او در این نمایشگاه بخش دیگری را نیز به مجموعه افزوده است و آن ایجاد پروژه‌ای مشارکتی است. در این بخش اشرفی اشیا تولید شده خود (میزها) را در اختیار پنج هنرمند نقاش و طراح قرار داده تا به موازات رویکرد ناب صنعتی و کاربردی مجموعه اول لحن نقاشانه خود را با طراحی بر روی میزها به آن بیافزایند. رویکردی که با دودلینگ آرت و هنر خط خطی همراه است که از یکسو می‌تواند یادآور شیطنت‌های کودکی بر روی نیمکت‌های مدرسه باشد و از سویی دیگر بیانگر احساس هر یک از این هنرمندان نسبت به شی‌ای است که در اختیارشان قرار داده شده.
نمایشگاه کرسی واره در نوع خود رویکردی متفاوت را در رابطه میان زیبایی و کاربرد مطرح می‌کند و با افزودن زیبایی‌شناسی فردی هنرمندان میهمان به مجموعه اصلی، چالشی را بین ایده، مفهوم و عملکرد برقرار می‌کند که ایجاد هماهنگی بین کلیت آن بر عهده مهدی اشرفی است.
مهدی اشرفی دانش آموخته رشته طراحی صنعتی از دانشگاه هنر تهران است و جوایز متعددی را در طراحی مبلمان دریافت کرده. همچنین در زمینه چیدمان و مجسمه در جشنواره‌های معتبری مانند جشنواره تجسمی فجر، نخستین نمایشگاه هنر مفهومی در موزه معاصر تهران، موسسه صبا و دوسالانه مجسمه سازی تهران حضور داشته است.