داستان سه دوست را تعریف می کند که به مراسم خاکسپاری یکی دیگر از دوستانشان میروند. فیلم بی حسی و کرختی و درماندگی این سه نفر را در ادامهﯼ زندگی بعد از مرگ دوستشان نشان می داد.
این فیلم در مقایسه با «سایه ها» کمتر به عنوان اثری شخصی در کارنامهﯼ کاساوتیس شمرده می شود اما همچنان شامل بسیاری از مزیت های ضمنی آثار کاساوتیس است.