سفرنامه «یک سفر چند بازی نمایشی |جنگل الیمستان - با همراهی جوکر|»

"یک سفر و چند بازی نمایشی" عنوان سفری بود که روز گذشته یعنی ۲۱ اسفند ماه ۱۳۹۴ به مقصد جنگل الیمستان صورت گرفت. در این سفر، حضور آریان رضایی به عنوان جوکر و اجراگردان نیز پیش بینی شده بود تا علاوه بر طبیعت گردی، گردشگران شاهد اجرای بازی‌های نمایشی جذابی به مناسبت روز جهانی جوکر باشند. مطابق معمول ساعت ۵ صبح پس از حضور دوستان و یاران و همسفران، از میدان ونک راه افتادیم تا از طریق جاده هراز به جنگل الیمستان برسیم. در ابتدای مسیر توقف کوتاهی در رستوران "آدم و حوا " داشتیم تا صبحانه بخوریم و با انرژی بیشتری سفر را آغاز کنیم. فضای گرم رستوران همراه با میز سلف سرویس صبحانه تقریبا انتظارات همه دوستان از خوردن یک صبحانه خوب و کامل را فراهم کرد و انرژی لازم برای ادامه مسیر را فراهم ساخت. بیرون از رستوران اما، دیدن کوه‌های سر به فلک کشیده و پوشیده از برف علیرغم سردی هوا آنقدر جذاب بود که سبب شد پس از صرف صبحانه همه گردشگران لحظاتی را در فضای بیرون رستوران تجربه کنند و در این هوای مفرح صبحگاهی نفسی تازه کنند، عکسی بگیرند و از تماشای مناظر دیدنی آن لذت ببرند. اولین آشنایی ما با جوکر در همین فضا و با یک بازی نمایشی به منظور آشنایی با اسامی همسفران آغاز شد و سپس مسیر به سمت جنگل الیمستان ادامه یافت. الیمستان، منطقه‌ای توریستی از توابع بخش مرکزی شهرستان آمل است که در کیلومتر ۲۰ جاده هراز به آمل واقع شده و طبیعت بکر و زیبایی جنگل و مراتع و سرسبزی آن وصف ناپذیر است. دورنمای بی نظیر قله دماوند، مناظر زیبای جنگلی با پوشش دشت های سرسبز، این منطقه را به مکانی کاملا جذاب و توریستی تبدیل کرده است. قبل از رسیدن به جنگل، در ابتدای ورود به الیمستان روستایی قرار دارد که در کوهستانی معتدل و مرطوب واقع شده است. برای بالا رفتن از این کوهستان یک جاده فرعی باریک با پیچ و خم بسیار و مسافتی حدود ۵ کیلومتر را طی کردیم که انصافا نیاز به توانایی و مهارت رانندگی بالایی داشت. بعضی وقت‌ها نگاه کردن از شیشه اتوبوس به پایین ترسناک جلوه می‌کرد، چون ارتفاع بسیاری با جاده اصلی داشتیم اما مناظر و طبیعت زیبا و بکر این منطقه جایی برای ترس از ارتفاع باقی نمی‌گذاشت. این جاده ابتدا ما را به روستا و پس از چندکیلومتر به الیمستان می رساند. از آنجا با پشت سر گذاشتن آبادی وارد ابتدای مسیرجنگل شدیم و پیاده‌روی را آغاز کردیم. هوا نسبتا گرم ولی مطبوع بود و پیاده‌روی در شیب ملایم جنگل الیمستان بهترین روش برای لذت بردن از جاذبه‌های زیبایش بود، جاذبه‌هایی همچون طبیعت زیبا و مسحورکننده آن که دورنمای زیبای قله دماوند نیز بر جذابیت‌های آن صدچندان می‌افزود. پس از گذشت چیزی حدود ۵۰ دقیقه تقریبا همگی به محل مورد نظر رسیدیم. زیراندازها را پهن کردیم و برای دقایقی به استراحت پرداختیم . آتشی درست کردیم و چایی خوردیم و سپس با توضیحات و آموزش‌های آرین رضایی "جوکر و اجرا گردان " به اجرای بازی‌های نمایشی پرداختیم. مجموعه‌ای از بازی‌های نمایشی که علاوه بر جنبه تفریحی جنبه آموزشی نیز داشتند و در پایان هر بازی نیز سعی می‌شد هدف از اجرای آن نمایش با همفکری همسفران و دوستان به بحث و بررسی گذاشته شود. در طول بازی و نمایش بارها از نحوه اجرای دوستان و موضوعات مطرح شده خندیدیم و در مجموع میتوان اشاره کرد که این آیتم‌های خلاقانه به جذابیت این سفر بیش از پیش افزود. ناهار را حوالی ساعت ۱۴:۳۰ خوردیم و سپس قدری استراحت کردیم. پس از استراحت عکس‌هایی به یادگار گرفتیم و به چند بازی نمایشی دیگر پرداختیم و در پایان با یک عکس یادگاری دسته جمعی مسیر سراشیبی جنگل به محل اتوبوس را طی کردیم. در طول مسیر بارها این طبیعت زیبا مجبورمان میکرد که بایستیم و دوربین‌ها را برای شکار لحظه‌ها میهمان کنیم. سرانجام با رسیدن به انتهای مسیر سوار اتوبوس شدیم و با کوله باری از تجربه و تفریح و نمایش و شادابی و هر آنچه که می‌توان تصورش را کرد از الیمستان و دماوند خداحافظی کردیم و راهی تهران شدیم.
این سفر، سفر خوب و خاطره‌انگیزی بود، سفری بر فراز ابرها و در میان جنگل تماشایی الیمستان (طلای سبز ایران)، با نمایی بسیار زیبا از قله دماوند و پیاده‌روی در شیبی ملایم از میان جنگلی انبوه با همسفرانی خوب و دوست داشتنی که امیدوارم باز هم تکرار شود.

به روایت سید مسعود عطری