یک رویکرد و نگاه جدید و متفاوت از جنگ و خانواده های شهید
یک متن بسیار دلنشین ازجناب آقای آذرنگ
شما رو وارد اتمسفری میکنه
که حتی اگر هیچ تصور و تجربه ای از اون دوران جنگ و اتفاقات بعدش نداری
مجبور بشی اون درد رو لحظه ای
درک کنی و ببینی اون چیزی که تصور میکنی و با اون تصویری که همیشه دیدیم و برامون گفتن یک دنیا فرق داره ،این خانواده ها خیلی درد کشیدن خیلی سکوت کردن و گذشت کردن تا قبل از این نمایش همیشه خانواده شهدا رو به یه چشم دیگه ای تصور میکردم سهمیه دانشگاه ، استخدام فوری، بورسیه تحصیلی و خیلی
... دیدن ادامه ››
مزایای دیگه
واقعاً با گذشت ٢ روز دیدن این اجرا هنوزم فکرم درگیرش هست و این یعنی نقطه عطف کار اقای آذرنگ با این قلم زیباشون و کارگردانی اقای ادوای کل اجرا رو من فقط اشک ریختم نه اون دوران رو تجربه کردم و نه تو خانواده مون شهید داریم،اون قلبی که ازم سوخت رو دوست داشتم رویکردم رو تغییر داد اون اثار سوختگی رو دیشب رفتم یه کار دیگه ببینم تا از این فکر بیام بیرون اما نشد
برای اینکه تا حالا نه اینجوری بهشون نگاه کرده بودم و نه کس دیگه ای چه در تئاتر ،چه در تلوزیون و سینما با این رویکرد این تراژدی رو به تصویر نکشیده بود
دردی که هنوز تو سینم حس میکنم
و ارزش دوباره دیدن رو داره من واقعا لذت بردم و توصیه میکنم
- [x] پ.ن: اگر بخوام جدای نگاه اجتماعی و حس عاطفیم این اجرا رو نقد بکنم متن موفقی بود و دیالوگ ها بیشتر پسابیانی بودن و از کدر به درستی استفاده شده بود، طراحی صحنه مناسب ، نور پردازی و طراحی لباس متوسط بود و در زمینه موسیقی بهتر بود که از موسیقیinterscene برای تاثیر پذیری بیشتر بین هر اپیزد استفاده بشه و اما در مورد کارگردانی من زیاد موافق تیپ نیستم و احساس میکنم استفاده از تیپ های رفتاری زیادی بود و این یعنی ابتدال
- [ ] در کل کارگردانی به شیوه درستی انجام شده بود به جز اون قسمت دختر تنها در منزل و همسر اون اقای ترک زبان که به کل تمپو پایینی داشتن این دو بازیگر خانم و هیچ حسی رو منتقل نمیکردند بابت بحث گریم هم زیاد جالب نبود در خصوص همسر اقای ترک زبان