من معتقدم هر نمایشی که خلاف جریان روز تئاتر باشه قابل احترامه. شیزوفرنی قطعا متفاوت و خاص بود. چه در نوع روایت قصه و چه نوع طراحی میزانسن بازیگران برای ورود به صحنه. استفاده ای درست از نور و سایه ها که به مخاطب این امکان را میداد که قبل از شروع اتفاق، آن را در قالب یک فرم ببینند. این نمایش قطعا محصول شخص کارگردان است و بازیگران نیز در دنیایی به شدت فانتزی توانسته بودند به خوبی از پس نقش بر بیایند. اصولا ساخت دنیایی از ذهن، کار آسانی نبوده چون باید تمام قواعد حقیقی را به تخیل تغییر داد. من از دیدن تصویر ذهنی کارگردان روی صحنه، لذت بردم.