امشب فرصتی یافتم تا به تماشای این نمایش بنشینم.
از همان ابتدا چیزی که در نظر مخاطب جلوه نمایی می‌کرد، تفاوت جنس دغدغه‌های بیان شده در نمایش با دغدغه‌های واقعی زندگی روزمره‌ی مردم در دنیای امروزیست. بسیاری از مردم ما، در ارتباطات اجتماعی و حتی در اجرای بنیادی‌ترین ساختارهای فرهنگ وامانده‌اند؛ حال وقتی که بنیان فرهنگی دچار مشکل است و مسیر مدت‌هاست که راست نیست، به دنبال فرهنگی اساطیری و بلندمرتبه همچون منش پهلوانی در جوامع بحران‌زده امروز می‌گردیم؟
پهلوان کیست؟ شاید پهلوان کسی‌ست که قبل از هرکس، دست "خود" را می‌گیرید و عصایی می‌شود برای ترک‌های دل شیشه‌ای خودش! آخر میدانید، پهلوون برای درمونده دسته... پهلوون برای وامونده عصاست...
پس دستت رو بذار روی زانوت و بلند شو پهلوون! عصای خودت باش هنگامی که لنگ می‌زنی! دنیا خیلی بی‌مروته. حتی پهلوونا هم آخر داستان می‌میرن!