برا ساعت چهار و پنج که ملت باید چند ساعت مرخصی بگیرند...و هفت هم که اگر نمایش طولانی نباشه رفت و برگشت رو با ترافیک مواجه میکنه....درک می‌کنم برای عده ای دیر بودن زمان نمایشها مشکل ساز هست اما برای عده احتمالا بیش‌تری هم زود بودنش مشکل آفرین هست...بنظرم راهکار درستش چند سانسه بودن سالنهاست و اینکه در روزهای مشخصی جای نمایش های اول و دوم(و حتی سوم) با هم عوض شه....یعنی نمایشی که ساعت ده شب هست، دو شب در هفته شش یا هفت اجرا بره و بالعکس اونی که شش هست هم دو شب ده اجرا بره....اینجوری همه راضی خواهند بود اما مشکل اینه که گروه‌های تاتری از ساده ترین تغییرات هم وحشت دارن و تا هزار سال دیگه هم به همون سبکی عمل خواهند کرد که پنجاه سال پیش مرسوم بوده

جناب آقای محمد توجه شمارو جلب م یکنم به اماری که گفته شده در بین 51 کشوری که ترافیک شدید در بین اون ها بوده ایران و البته تهران به عنوان اولین و بدترین شناخته شده به طوری که به طور میانگینی که گرفتن میانگلین رفت و امد انسان فقط بین محل کار و منزلش یک ساعت بوده که این می تونه فاجعه باشه .و این نکته که هم که دوستان مستحضر هستند در تمام کشور ها هشت ساعت کار هشت ساعت تفریح و هشت ساعت خاب (به قول حمید فرح نژاد در فیلم ارتفاع پست ) تعریف شده که این ساعت ها در کشور ایران برای زنده ماندن لا اقل جواب نمی ده و همه مامجبوریم ساعات بیشتری رو کار کنیم و البته ساعات بیشتری رو در ترافیک بمونیم .قاعدتا هیچ ساعتی نمی تونه رضایت همه تماشاچیان رو جلب کنه به خاطر همین فکر می کنم نظری که اقای دانش دادند بسیا رکار امد و استراتژیک باشه.

بسیار نظرتون بجا و منطقی بود آقای دانش . اگر هر نمایش در طول هفته زمانش به صورت شناور باشه عالی میشه. متاسفانه نه تنها در این زمینه بلکه در تمامی زمینه ها ساعت اکثر برنامه ها با توجه به مخاطب تعیین نمیشه. شاید اگر تئاتر هم مثل فوتبال دو نیمه داشت زمانش به شکلی تنظیم میشد که اذان بین دو نیمه تئاتر باشه کاری که سالها در فوتبال داره انجام میشه