نایب سرخی ها رو فقط و فقط به خاطر قلم لیلی عاج انتخاب کردم و انصافا با اینکه اجرای هنرجویی بود، راضی از سالن اومدم بیرون. داستان مثل تمام کارهای لیلی عاج ملتهب، منتقد و سیاسی بود و به دنبال حق خواهی خون کارگری که در گودبرداری غیرقانونی پاساژ نایب سرخی کشته می شه... دیالوگ نویسی درخشان بود... تلاش بازیگران ستودنی... ساده و کار بردی بودن تخته های بنایی خیلی خوب بود... اما چند نکته، کاش پایان کار نایب سرخی جور دیگری رقم می خورد... گاهی برخی از بازیگران در تاریکی قرار می گرفتن و بالاخره اینکه کاش این متن درخشان با گروه حرفه ای تر و در سالن بهتری روی صحنه می رفت