خرسندم که در هوای بهار دهلیزهای بی انتهای خاطره را قدم زنان تماشا کردم شنیدم. و از طرفی به طرف دیگر باغ، قصه ای در جریان بود، دیدنی و شنیدنی.‌ انتخاب موزون و پرمحتوای جملات، همچنین فرم حرکات بازیگران و تعلیقی که هر کدام لحظه ای در ذهن ایجاد میکرد، مخاطب را کنجکاوانه در حالی که مسرور از آوا ها و حرکات دست در تمام طول برنامه به دنبال خود میکشد. سپاس از همگی افراد دهلیزهای بی انتهای خاطره