نمایش میان رودان - فراز ها و فرود ها

نقدها و نظرات زیادی رو از نظر گذروندم و واقعا حیف دیدم اگر چند خطی در باره این نمایش مطلبی نگذارم . دورا دور علی شمس عزیز را خوب میشناسم . من نه بر منتقدان جبهه میخوام بگیرم و نه دفاعی از شخصی میکنم .

به عنوان فردی که اهل قلم هست و تاریخ کهن را به خوبی شناخته و با مضمون نمایشنامه کاملا آشناست معتقدم با توجه به وقت کمی که مجموعه نمایش میان رودان در اختیار داشت و همچنین صحنه هایی که حتما نیاز به تمرین برای آدا‍‍‍پته شدن بهتر بر روی استیج بود برای اولین بار که نمایش به روی صحنه رفت در جشنواره کمی ناهماهنگی بخاطر عدم در اختیار داشتن استیج و همچنین استرس رویت شد ولی در اکران مجدد نمایش به هیچ عنوان نقصی در اجرا ندیدم . کار کارگردانی نقد خودش رو طلب میکنه ، با توجه به تصویر گری 3 روایت متفاوت و فشرده و تنوع نقش ها و البته تعداد بازیگر محدود باید در نظر گرفت کار اجرایی چقدر استرس زا ... دیدن ادامه ›› و تنش زا هست ، وظیفه کارگردان هدایت تیم هنری خودش هست و اینکه از نظر روانی اون فشار سنگین رو که بازیگر در اجرای نقش ها و تحمل گریم و ... هست رو دور نگهداره تا بازیگر با ذهن باز بروی صحنه بره و نمایشی رو به اجرا دربیاره که 3 نوع فرهنگ گویش و بیان خاص رو باید ملموس و متفاوت به مخاطبین منتقل کنه که از این نظر کار کارگردان با کمترین نقص ممکنه همراه بود که جای تشکر داره .
به متن نمایشنامه میتوان خرده گرفت که چرا پر بارتر نشده ؟ و چرا دیالوگ های روح پدر همورابی محدود و کلیشه ای بود و به نقطه ضعف نمایشنامه بدل شد ؟ چرا علی شمس در بیان درونمایه نمایش در نگارش اون زیرکی کافی رو بکار نبرد تا ذهن مخاطب رو بیشتر درگیر این مسئله بکنه که آنچه که قابل رویت هست برای درک درونمایه اون حتما نیاز به تفکر هست نه مطلبی آشکار ! تا مخاطب انقدر ساده و واضح دنبال درونمایه امروزی گم شده در نمایش نباشه !
علی شمس عزیز باید بیشتر توجه به این نکته داشته باشه که مخاطبین 2 دسته هستند کسانی که عمیق هنر را می شناسند و درک میکنند که سطح توقع بالایی نیز دارند و کسانی که برای تفریح و علاقه جذب نمایشی چون تئاتر می شوند و در قلم نوشت ها باید رضایتمندی 2 طرف حاصل شود که این امر برای طیف اول تا حد زیادی محقق نشده .

روی این جمله بنده به آن دسته از مخاطبین هست که میان رودان رو که استنباط نویسنده از دل تاریخ مکتوب به دوره 1000 تا 600 سال قبل میلاد مسیح هست با اودیسه هومر که به عنوان یکی از شاهکارهای تاریخ ادبیات جهان شهره هست قیاس معل غیر دارند انجام می دهند و توقعشان از یک کارگردان و نویسنده خوب و جوان ما زیاده خواهی را نیز رد میکند ! کمی انصاف کمی مطالعه قبل از هر نقدی بد نیست .