با احترام به نوشته تان
ولی هم به خودم، هم به شما و هم به تمام دوستان صمیمانه پیشنهاد میکنم که قبل از نوشتن هر نقدی، ابتدا نقدهای خوب قبلی رو که کاربرهایی آگاه و امین نوشته اند بخوانیم، بعدش شروع به نوشتن کنیم. چونکه شاید (خدا رو چه دیدی، شاید) کمی اطلاعاتمون از اینی که هست بیشتر شد و با نگاه جدیدی تونستیم یک اثر رو ببینیم.
فقط میتونم بگم حیف از اودیسه و آقای دادگر که باید توی این کشور دیده بشن. حیف. کشوری که فقط منتظر هست قصه و روایت بشنوه و دیگران براش لالایی بگن تا بخوابه. حیف از نمایش اودیسه. ... دیدن ادامه ›› حیف.
پیشنهاد میکنم نقدهای کاربرانی مثل "نیلوفر ثانی"، "علیرضا پرهان"، "شمس"، "ابرشیر" و ... را بخوانید، شاید روزنه ای جدید براتون باز شد.

نظر بنده به نظر آقای فاضلی نزدیک‌تر است…

آقای افضلی عزیز باید بگم که شخصا باهاتون مخالفم. این نمایش برعکس اونچه که گفتید به پست مدرن در دنیای امروز بسیار شبیه تر و با اون همسو تر هست تا با اونچه که به عنوان پست مدرن اینجا به خورد مخاطب میدن. این اثر یکی از قویترین کارایی بود که من تابحال دیدم و متعجب بودم که نویسنده ای ایرانی تونسته از پسش بربیاد. البته که هرکسی نظری داره و اگر کاری قوی هست الزامی وجود نداره که همه افراد با اون کار ارتباط بگیرند و یا دوستش داشته باشند. اما اگر کمی منصفانه تر نگاه کنید واقعا با یه اثر عالی روبه رو هستیم. من اصلا احساس نکردم که آقای طباطبایی قصد دارن بگن من جیمز جویس دوم هستم. این برداشت شخصی شنا بوده شاید بخاطر تعلق خاطری مه به جویس دارید شاید هم نه.
و البته که یک اثر پست مدرن از سمت مخاطب توانایی تحلیل و ارتباط ذهنی بین متون و در مجموع مخاطبی مطلع و آگاه رو طلب میکنه. تاکید میکنم که بنده منظورم این نیست که شما مخاطب عام هستید و یا از عدم توانایی شما صحبت نمیکنم. روی صحبتم نه به شخص شما که کلی بود.
به هر جهت من معتقدم اثری بسیار عالی و در سطح استانداردهای جهانی بود.
پ. ن. در مورد نامفهوم بودن بعضی از دیالوگ ها باهاتون موافقم.