نمایش رو دیدم. من تماشاگر حرفه ای تئاتر نیستم ولی بنظرم این نمایش جز "اسم" آقای افشاریان چیز خاصی برای ارائه نداشت. خیلی راحت میشد جای دیدن این نمایش، داستانش رو در قالب یه داستان کوتاه خوند و یا در قالب یه فایل صوتی گوش کرد.
از "اکت" خبری نیست ، از صحنه آرائی همینطور. و چیزی که توی ذوقم خورد ظاهر و چهره ی بخصوص آقایون بود که درک نمیکنم چرا باید در یک نمایش واحد، ظاهر آقایون انقد متفاوت باشه. احساس کردم بعنوان تماشاچی بهم بی احترامی شده! (البته با کمی اغراق) بهرحال هر سناریوئی مشخصات خودشو داره و از جمله این مشخصات تعریف فیزیک ظاهری شخضیتها هست. بازم تاکید میکنم تماشاچی حرفه ای نیستم ولی این مساله برام مهم بود. چرا باید در یک شب یکی از کارکترها سر و ریشش بلند باشه و در یک شب دیکه کاملا مرتب و اصلاح شده؟! پس گریم کجاست؟ مشخصات ظاهری اون شخضیت و کاراکتر چی میشه؟ منکه شخص آقای مثلا سجاد افشاریان رو قرارنیست تماشا کنم من قراره "مهرداد" جراج مغز و اعصابو روی صحنه تماشا کنم و باورش کنم همینطور نقش های دیگه...
در کل کار ضعیفی بود از نظر من و امیدوارم این مسائل احتمالا حاشیه ای و کم اهمیت برای دست اندرکاران این مقوله، اهمیت خودشو دوباره پبداکنه.
ممنونم