همراهان گرامی، با توجه به راهپیمایی مناسبتی امام رضاییها در تاریخ جمعه ۱۹ اردیبهشت در محدوده مرکز شهر، لطفا حتما در زمانبندی حضور خود در سالنها، تمهیدات لازم را در نظر بگیرید.
«تیوال» به عنوان شبکه اجتماعی هنر و فرهنگ، همچون دیواریاست برای هنردوستان و هنرمندان برای نوشتن و گفتوگو درباره زمینههای علاقهمندی مشترک، خبررسانی برنامههای جالب به همدیگر و پیشنهادن دیدگاه و آثار خود. برای فعالیت در تیوال
به سیستم وارد شوید
هم توقع خودم به خاطر نمایش خبری از او نیست از این نمایش خیلی رفته بود بالا ، و هم کامنت های شدیدا مثبت دوستان باعث شد این توقع بالاتر بره که متأسفانه
بعد از دیدن نمایش ۳۱ رویا اون چیزی که انتظار داشتم نبود 🥲
حتی اگر قراره نمایش تلخ ببینم انتظارم از این تیم بیشتر از این حرفاست .
ظرفیت وحید آقاپور با یکجا نشستن هدر رفت ، برعکس نمایش قبلی که همه کار کرد و حسابی درخشید .
انتخاب موزیک قبل نمایش و موزیک های بین نمایش به نظرم میتونست خیلی جذاب تر باشه ، بازم مثل نمایش خبری از او نیست که واقعا موزیک هاشو دوست داشتم .
و اگر غم و شادی به اندازه هم بود ، جذاب تر میشد ، تلخی داشت اما شوخی کم داشت . ولی نمیدونم شاید گاهی بهتره فقط تلخی دید .
دلم میخواست بعد از اجرا برم وحید آقاپور رو محکم ماچ کنم چون کاملا شخصیت دایی دوس داشتنی خودم رو برام تداعی میکرد ،
از جنس اون آدمایی که اگه سرحال باشن همه رو سرحال میارن .
ضعیف بودن پرتابش ، بوسیدن پاکت شیرینی ، حوله ی قرمز جذابش ، عصبانیت جذابش ، و ...
نمیخوام بگم اجرا بی نقص بود اما اونقدر خندیدم که صورتم درد گرفت و از اون اجرا هایی هست که میشه دوبار هم دید .
و دلم برای دیدن دوباره ی این اجرا تنگ خواهد شد .
فقط به نظرم کاش قسمت های تلخ هم شبیه بقیه قسمت ها ، واقعی تر بود.
گاهی فقط یه بغض کافیه و برای بعضی جمله ها اون همه اشک ، زیادی بود .
حتی میشد به جای توصیف غم ، بیشتر اعتراف به اشتباه میکردن که یه مقدار هم این کار رو کردن بعضیاشون .
ولی در کل ، روحم تازه شد .
برقرار باشید .