کارگردان دست گذاشته بود روی مهم ترین مشکل جوامع یعنی نفهمیدن حرف های همدیگه و چیزی که ما در جامعه مان کم داریم نبود دیالوگ است این مشکل از خانواده ها شروع می‌شود و در سطح وسیع به دولتمردان می‌رسد و اینکه با توجه به خوانش هر انسان دریافت او از حقیقت با دیگری متفاوت باشد به راستی حق با تهیه کننده بود یا نیک پور
دیالوگ ها بسیار روان
به امید موفقیت هنر راستین