خیلی برای این شب هیجان داشتم. شب بینظیری بود.
واقعا نمیتونم از خود کنسرت ایرادی بگیرم. اجرای مسلط و صدای گوش نواز و فوق العاده، گروه ارکستر بینظیر و ....
اما برای من که بیشترین خاطرم از آهنگ های همایون شجریان، برمیگشت به البوم مستور و مست و نه فرشته ام نه شیطان، انگار یه چیزی کم بود :( واقعا نمیدونم مشکلی که بین این دو گروه پیش اومده چیه اما کاش میشد اون آهنگ ها خونده بشه، واقعا حیف شد
و یه نکته ای که مقداری آزارم داد: همایون جان، زبان بدن قوی ای دارن، مشخص بود که برای مای مخاطب احترام قائلن، اما یک سلام و خوش آمد گویی حق ما نبود؟ :)))))))
متوجه سنتی بودن کنسرت هستم، اما فکر میکنم این حداقل ترین تعامل ما و خواننده میتونست باشه.

همین.
جای دوستان جا مانده خیلی خالی ❤️