بازی خانم نورا هاشمی و هومن کیایی رو دوست داشتم، زماتش هم کمی زیاد بود و از فحش های زیادی استفاده میشد
این کار اشک و لبخند رو باهم داشت، یک جورایی گویای مسائل مشترکی بود از زندگی بسیاری از زوجها
من دوست داشتم کار رو، بازیها روان ، ولی گاهی ریتم کند میشد، ولی دوست داشتم
بسیار جذاب، گذر زمان اصلا حس نمیشد