انبوهی از این بعدازظهرهای جمعه را به یاد دارم
که در غروب آن ها
در خیابان ها از تنهایی گریستیم
ما نه آواره بودیم
نه غریب
اما این بعدازظهرهای جمعه
پایان و تمامی نداشت
می گفتند از کودکی به ما
که زمان باز نمی گردد
اما نمی دانم چرا
این بعدازظهرهای جمعه بازمی گشتند


از: احمدرضا احمدی