با احترام خاصی که نسبت به جناب آقای آقاخانی قائلم، باید اعتراف کنم از این تئاتر لذت نبردم
شاید اگر 20 سال پیش این تئاتر اجر می شد خریدار بیشتری داشت- اکنون در زمانه ایم که تشخیص سره از ناسره چنان مشکل شده است که اگر خود شهید چمران هم اگر رنده می بود شاید در انگیزه های خود تجدید نظر می کرد، یا حداقل شاید سرزمینی دیگر را برای فعالیتهای انساندوستانه انتخاب می کرد نه این سرزمین پر آشوب را که مردمان تفاوت چندانی باکوفیان ندارند. یادمان باشد مظلوم تر از انان سرزمینی در همسایگی انان است که رهبرشان گفت ایران دوست مردم انهاست و عراق برادر آنها....