این روزها اول باید خودت یک بار تنها نمایش را ببینی بعد اگر صلاح بود با خانواده ات برای دیدن بری. این تجربه را سر نمایش "همه دزدها که دزد نیستند " پیدا کرده بودم. اما این بار به اعتبار کارگردان و بازیگران و سالن نمایش تجربه ام را فراموش کردم و حاصلی جز خجالت و تاسف نصیبم نشد. اما نکته جالب این میان آن است که می بینی تماشاگران آنچنان با هیجان و لذت دو ساعت تمام می خندند که باورت می شود تو در اشتباه هستی و لابد معیارهای خندیدن و خنداندن هم مثل خیلی چیزهای دیگر این دوره و زمانه عوض شده.
به هر حال امیدوارم حداقل هنرمندان نام آشنا و با سابقه دیگر ناامیدمان نکنند به بقیه که حرجی نیست.