یادداشت شیرین بزرگمهر درباره نمایش یک فیلم مستند داستانی
دیروز (27 مهرماه) ساعت 6 عصر همراه با تعدادی از دانشجویان کارگردانی و بازیگری دانشکده سینما- تئاتر، به سالن باران برای  دیدن نمایش«یک فیلم مستند داستانی» که نویسنده و کارگردانش سعید هاشمی پور بود رفتیم. داستان با موضوعی تکراری و متداولِ یعنی خیانت مرد به همسرش یا تصور خیانت مرد به همسرش شروع می شد. با خود گفتم آه این غروب خسته کننده را چگونه خواهم گذراند ... اما ابدا این طور نگذشت. خلق داستانی دیگر درون این متن و روایت های گوناگونی که توسط تک تک شخصیت ها بیان می شد این نمایش ساده را به سوی پیچیدگی هایی که تعلیق های فراوان و جذابی داشت پیش می برد و تماشاگر را دایم در انتظار روایتی دیگر می نشاند و فیلم که خود روایتی دیگر را بیان می کرد به گیرایی کار کمک بسیار می کرد و شخصیت پردازی دوگانه شخصیت ها که بازیگران سعی در بازآفرینی آن ها داشتند، نشان از درک کارگردان از متن خودش داشت. این کار که را به سعید هاشمی پور که در دوران دانشجویی اش هم خلاقانه کار می کرد تبریک می گویم.