شخصا از نمایشی که استاد علی نصیریان و شهاب حسینی در آن ایفای نقش کنند انتظار بیشتری داشتم. در خصوص بازی استاد نصیریان که جای هیچگونه بحث و صحبتی نیست‎.دکور، موسیقی و نورپردازی بسیار جذاب و اثر گذار بود اما متاسفانه کیفیت صدا علی رغم استفاده از میکروفن- که البته خود مزید بر علت بود- از نقاط ضعف اصلی اجرا بود. ریتم کند و خسته کننده دیالوگ های بعضا تکراریو فلش بک های خسته کننده و متععد که قابل کوتاه کردن بود و اختلاف سطح توانایی سایر بازیگران نسبت به کاراکتر های اصلی از دیگر نقاط ضعف به چشم آمده بود. شاید بهتر می بود بیشتر بر روی دیالوگ های پرسناژهای اصلی وقت گذاشته می شد. نکته آخر اینکه فرم بازی و کارگردانی جناب حسینی بیشتر رنگ سینمایی داشت تا تاتر.