امشب به دیدن این نمایش نشستم. اسم آقای شجاعی و خلوتی سالن برام اصلا عجیب نبود. از اون نظر که نوید دیدن یک نمایش بی حاشیه و استخون دار رو می داد که چنین نیز بود. یک نمایش غیر گیشه ای زیبا.
فقط به علت ضعف در حافظه دیالوگی که آقای فتحی از سخنرانی های ژنرال درباره واژه تسلیم نقل قول می کنند، بصورت کامل بیادم نمونده. کسی از دوستان این بخش از دیالوگ ها رو به خاطر دارن؟