بعنوان مخاطبی که مدت‌هاست با این سبک از نمایش و این شیوه از اجرا آشناست و تقریباً در اکثر برنامه‌های مرتبط با آن حضور داشته، باید عرض کنم که این شیوه از تئاتر یعنی تئاتر تعاملی یا شورایی یا هرچیزی که اسمش را بگذاریم بسیار چالش‌برانگیز، جذاب و پیشرو است؛ چراکه پس از گذشت چندسال و تماشای چندین اثر در این حوزه، هنوز هم شوق تماشای این سبک از نمایش در منِ مخاطب بسیار است و همیشه منتظرم تا کار جدیدی روی صحنه بیاید و بتوانم در آن مشارکت داشته باشم.
وقتی بحث تئاتر تعاملی و یا کلمه «تعامل» مطرح می شود چه چیزی بالاتر از اینکه یک مخاطب مدت‌ها منتظر یک کار بماند تا بتواند خودش، ایده‌ها، تفکرات و باورهایش را به‌صورت بداهه روی صحنه‌ای محک بزند که نمی‌داند چیست! این شور و شوق در مشارکت در این تئاتر دقیقاً یکی از نقاط افتراق آن با سایر سبک‌های نمایشی است.
حالا اگر بخواهم به‌طور خاص در مورد این تئاتر صحبت کنم باید از طرح دقیق سوژهٔ آن بگویم. سوژه‌ای که فراگیرترین و در عین حال پیچیده‌ترین مسئله این‌روزهای ماست و اینکه مشارکت مردم را در زمینه‌ای ترغیب کنیم که در جامعه مبتلابه دارد خود نشان از دغدغه تیم اجرایی این تئاتر برای به تصویر‌کشیدن یک مشکل اجتماعی و ارائهٔ راه حل برای آن است.
البته همان‌قدر که قرار نیست در یک تئاتر یک‌ساعته به دنبال حل مشکلات جامعه باشیم همان‌قدر هم باید انتظار داشته باشیم که راه حل‌های مخاطبانی که در اجرا مشارکت می‌کنند به سرانجام نرسد؛ چراکه قرار نیست یک اپیدمی اجتماعی با یک راه حل زبانی و کلامی کوتاه و یا یک تئاتر یک‌ساعته مرتفع ... دیدن ادامه ›› گردد .
بنابراین چیزی که در این تئاتر وجود دارد ارائه یک برش از زندگی اجتماعی امروزی است که در چهارچوب نمایشی ملموس، قصد به چالش کشیدن تفکرات و پیش‌زمینه‌های ذهنی مخاطب را دارد و در کنار آن به دنبال ایجاد راهکار پیرامون مسئله مطرح شده، در قالب مشارکت فعال مخاطبان است. مشارکتی که سبب می شود متوجه شویم در مقابل مشکلات و موضوعات روز جامعه به اصطلاح با خودمان چندچندیم .
نوشته کار را دقیق، پرمحتوا ، کامل و به دور از زوائد و حاشیه‌های معمول دیدم و کارگردانی و اجرای بازیگران را نیز همین‌طور.
برای تمام عوامل این کار آرزوی موفقیت و پیروزی دارم و از همه دوستان دعوت می‌کنم به تماشای این کار بنشینند و از دیدن آن لذت ببرند.