آلبوم خانوادگی تئاتری ست در قالب تراژدی با رگه هایی از طنز و اجرایی مبتنی بر حرکات اغراق شده بدن، ژست و فیگورهای نمایشی با محوریت تصویرسازی. به روایت کارگردان، ایده نوشتن این متن با مطالعه کتابی تحت عنوان « تاریخ مرگ» به سراغ او آمده است. در معرفی کتاب تاریخ مرگ نوشته فیلیپ آریس و ترجمه محمدجواد عبدالهی نوشته شده: «مرگ در قرن بیستم به‌عنوان اصلی‌ترین موضوع ممنوعه شد.» و اینکه «بچه‌ها را به صحنه عظیم وداع در اطراف بستر شخص در حال مرگ راه نمی‌دادند…»
این کتاب، به تشریح نگرش‌های غرب درباره مرگ از قرون وسطا تا امروز می‌پردازد. در متن این کتاب، نمونه‌های تاریخی و شاهدهای متعددی درباره نگاه به مرگ از زمان قرون وسطا ارایه شده و تصویر جالبی از برخورد با مرده و مردگان در سده‌های گذشته به دست داده است.
آلبوم خانوادگی روایت چنین مراسمی ست. پدری با سه دختر و یک پسر گنگ در بستر مرگ و خانواده ای که انتظار مرگ او را می کشند. و مادری که سعی در سامان دادن به اوضاع دارد. کشیش هم به عنوان نماینده کلیسا و جامعه مذهبی همواره در بطن ماجرا حاضر می شود. کشیشی که نه برای آرامش خانواده که برای گرفتن دستمزد و بهره گیری از این نابسامانی حضور دارد. نمایش با موسیقی متناسب با فضای تیره و تار داستان پیش می رود و در صحنه اعتراف گیری کشیش بار طنز داستان را به دوش می کشد.
دختران هر کدام نماینده قشری از جامعه هستند.دختری بزرگتر که ازدواج کرده و صاحب فرزندی ست که همچون برادرش گنگ است. دختر دوم که یاغی و ساختار شکن است. و دختر سوم که معصوم و کنجکاو است با مادری که می کوشد از آنها مراقبت کند که مبادا در جامعه سنتی هنجار شکنی کنند. آنچه در پایان به نظر می رسد ... دیدن ادامه ›› اینست که نمایش می کوشد به سوالات بنیادین پاسخ نداده شده ای بپردازد که اساس زندگی بر این مبنا شکل می گیرد و نماینده این سوالات کسانی هستند که خود در عمل هیچ عقیده و پایبندی نسبت به آن ندارند.