چند خطى پراکنده براى #مى_سى_سى_پى_نشسته_میمیرد اثرى از #همایون_غنى_زاده #تالار_وحدت -
نمایش در صحنه اى سیاه سفید با قاتلى ترسو مثال آن که از سوسک میترسد و با فاصله آن را می کُشد آغاز مى شود، و یکباره با فرمان کات آقاى کارگردانى که فقط صدایش را داریم، ورق بر مى گردد و مخاطب وارد فضاى اصلى داستان مى شود.
- مى سى سى پى از نظر صحنه پردازى به غایت قوى است، صحنه اى سیاه سفید که به خوبى فضاى سینماى کلاسیک را بازنمایى مى کند، و از جایى به بعد آناستازیاى قرمز پوش چه خوب در این صحنه ى سیاه سفید مى درخشد!
- بازى ها در نمایش روان و مناسب است، #ویشکا_آسایش که جاهایى یادآور ساحره است، انتخاب بسیار مناسبى براى این نقش است، #سیامک_صفرى خوب ظاهر شده است و #بهرام_افشاری که بیشتر با پایتخت شناخته مى شد، وجهى دیگر و به مراتب قوى تر از هنرش را به نمایش مى گذارد، هنرپیشه اى که على رغم قد بلندش، مثال یک کودک تحقیر مى شود، و چه خوب از عهده ى نقش این عاشق بیچاره برآمده است!
- صداگذارى نمایش در بخش هایى مناسب و در جاهایى به شدت آزار دهنده است، آن زمانى که صداى موسیقى آنقدر بلند مى شود که چیزى از گفتمان بازیگران شنیده ... دیدن ادامه ›› نمى شود
- اما داستان این نمایش حداقل به زعم من پیام خاصى نداشت! بازیگر زنى که به همگان چراغ سبز نشان مى دهد و از ابزار عشق هاى دروغین به هیچکس ابایى ندارد! از طرفى قتل هایى پیاپى که از "فیلم بودن" خارج شده و به واقعیت صحنه مى آید!
و البته نکته ى قابل تامل داستان به سخره گرفتن جنبه هایى از سینماى معاصر است، که به درستى به تصویر کشیده شده است.
- یکى از جنبه هاى مثبت این اثر بخش هاى طنز آن است، که از طنز سخیف و شوخى هاى جنسى مرسوم در بسیارى از نمایش ها فاصله گرفته است.
- مساله دیگر در باب این اثر زمان طولانى نمایش بود. سه ساعت بدون آنتراک براى این نمایش از جایى به بعد واقعا خسته کننده مى شود.
- یک مورد مهم در مورد این تئاتر هم آنکه على رغم قیمت بالاى نمایش، حتى از چاپ بروشور براى اثر دریغ شده بود، که این مساله خود جاى انتقاد دارد!