چرا هیچ کس از 73 نفر که امتیاز یک به نمایش دادن صحبتی نکردن؟ من خودم جزو همون 73 نفر هستم و با تجه به نظرات و نقدهای نوشته شده هرچی بنویسم بنظر تک بعدی و بی فایده میاد.
جدا از اینکه بعید میدونم که دیگه هرکاری رو که نگار جواهریان، علی اصغر دشتی و پانته آ پناهی ها توش نقشی داشته باشن برم ببینم، هنوز این سوال برام هست که: اون پارت تعزیه خوانی تلفیقی حالت طنز و کمدی داشت یا از فرط مضحک بودن خنده ی ما بند نمیومد؟؟؟
دوم اینکه انقدر ماجرا شخصی و خصوصی بود که من بجای همذات پنداری با کارگردان یا سعی در درک کردن احساس فروپاشی دائما به این فکر میکردم که واقعا به من ربطی نداره و اگه دشتی 2 سال دیگه بنا به ساخت این نمایش میذاشت قطعا پیشمون می شد و بعدها از این ایده ی به تصویر کشیدن چنین نمایشی خنده اش می گرفت.
اما الان براش جدیه، اما برای ما اصلا! حیف استعدادهایی که تو این نمایش حروم شدن. حیف آتیلا پسیانی!
آیا نمی تونستین بجای پانته آ پناهی ها برای اون میز چرخ خیاطی یه عروسک بذارید؟ یا در دست و دلبازترین حالت یه بازیگر کاملا ناشناس؟
همه ی اینها واقعا برام ... دیدن ادامه ›› سوال هستن....
واقعا حیف کاراکتر گورباچف..... وافعا مقایسه گورباچف و دشتی؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟ شوخی نکنیننننننننننننننننننننننننن
و در آخر لطفا در چنین مواقعی که موضوع و مسئله تا این حد شخصی هست در توضیحات نمایش به این موضوع اشاره شه.