ما چقدر گناهکاریم؟ آیا نتیجه ی تصمیم ها و کارهای ما به جنایت ختم شده؟ کیفر این گناه و جرم چیست و تا چه حدی می تونه باشه؟ آیا همه ی ما به خاطر «گناه» باید شکنجه و کُشته بشیم؟
نمایش«سیزده» به نویسندگی و کارگردانی «مهدی کوشکی»، نگاهی مدرن و با طنز سیاه، به روایت مسیحی از بحث گناه و جنایته. اثری پر از نشانه که گاه ساده هستن و برخی نیاز به واکاوی دارن.
به نظر میرسه نمایش خشونت عریان بر روی صحنه، یکی از ایده های «تئاتر شقاوت» در اندیشه ی «آنتونن آرتو» هنرمند فرانسوی یه. و شاید هدف آرتو اینه که با نمایش خشونت در تمام ابعادش، مخاطب رو درگیر کنه و کاری کنه که تماشاگر با دیدن خشونت، دست به خشونت نزنه؛ و این حسی یه که در «سیزده» دیده میشه.
از لحاظ تکنیکی، کار سخت کوشکی کارگردان اینه که بخش طولانی از نمایش، در شرایط خاصی اجرا میشه که میزانسن دادن و هدایت تعداد زیاد بازیگرها در اون وضع، بسیار سخته. و مهدی کوشکی موفق شده این کار دشوار رو به خوبی انجام بده.