اگه تو این روزهای شلوغ، به دنیال یه نمایش ساده ولی عمیق ، بی آلایش ولی با پرمفهموم ، اجرایی روان و پیوسته، هستید، این نمایش را پیشنهاد می کنم ببینید.
موضوع مطرح شده در نمایش شاید ساده به نظر بیاد ولی برای تک تک ادم هایی که در حال ترک این مرز و بوم یا در حال ترک حس حال خود به دنیایی جدید و ناشناخته با حس و حالی جدید هستند، تکرار و تجربه میشه.
تجربه ای از ماندن درحالی که رفتی، تجربه ای از بودن در زمانی نیستی، تجربه ای از زمانی که باید باشی ولی نتونستی بمونی و تجربه ای از زمانی که دوست داری نباشی ولی اجباراً مجبور به ماندنی.
دیالوگ ها ساده و دلنشین بودن و در پشت اون جملات و بکارگیری ترکیب دو زبانه در نمایش به خوبی احساس تردید، شک، ترس از تصمیم راجب موضوع داستان را به منِ تماشاگر القاء نمود.
خسته نباشید میگم به گروه کارگردانی و همچنین بازیگران عزیز