افشین واعظی بارها ثابت کرده که در خلاقیت اگر بالاتر از خیلی از کارگردان های بنام معاصر نباشد، به اندازه ی آنهاست. من نمایش رو با گروه فروید دیدم. بله قطعا نقدهای زیادی از این نمایش میشه داشت. بدون ایراد نبود. ولی وقتی فکر میکنم در این دوران فراگیری کرونا، در این وانفسایی که حتی بنام ها از کار کردن و حرف زدن می ترسن، چنین جسارتی، چنین تلاشی ستودنی است. طراحی صحنه، لباس و نور عالی. کارگردانی و میزانسن تحسین برانگیز. بازی مرلین و مادر ترزا بسیار ضعیف، نقش استاد بسیار کمرنگ و گاهی دیالوگ ها زیادی نمایشی و اغراق آمیز. اما در کل دیدن نمایشی که تک تک دیالوگ ها و خط فکری حاکم بر نمایش بر این همه خلاقیت استواره، واقعا جذاب است. در نمایش جزئیات به اندازه کلیات حتی بیشتر، مهمه. استفاده خلاقانه از اعداد بجای دیالوگ و کلمات با آوای متفاوت فکر بکری بود. با تشکر از زحمات همه عوامل گروه.