یک نمایشنامه ی ایرانی کمدی که نوشته ی آقای چرمشیر بود.کار خوش ریتم،گیرا و متنوع بود.اشتباه ها و نواقصی هم بود مثل تپق ها و اشتباهات و کم بودن صدا از یکی دو تا از بازیگرها که بهرحال هر کاری نواقصی دارد اما ترجیح میدم در برابر حال خوبی که اجرا بهم داد کاملا فراموشش کنم.
ایده ی شروع و پایان اجرا خوب بود،اما بهتر از آن انتخاب این نوع روایت و راوی نقال برای این کار است که کارگردان درست انتخاب کرده است.
بازیگر نقش درشکه چی بسیار تسلط روی نقش و متن و خوانش و لحظه ها داشت و عالی بود،واقعا خندیدم و تا مدت ها در خاطرم میمونه‌.
نواختن تنبک و ایجاد فضای ایرانی در کار که انصافا توسط بازیگر نقش یزدی(آقای پیراهن نارنجی) خوب اجرا شد،حال و فضای خوبی ایجاد کرد.دیالوگ هایی هم که رد و بدل می‌شد بین اعضای خانواده با توجه به تفکیک جایگاه ها و روایت راوی،تصویر سازی درستی در ذهن ایجاد میکرد.در کل یک نمایشنامه خوانی متفاوت و جذاب ایرانی دیدم و لذت بردم.
تبریک بهتون.