آیه اول یوحنا : «در ابتداء کلمه بود و کلمه پیش خدا بود و کلمه خدا بود» . به نظرم جان مایه اصلی نمایش و کاراکتر لغت نامه از این آیه اول یوحنا گرفته شده و تا پایان نمایش حضور دارد . کما اینکه چهره کاراکتر لغت نامه یادآور مسیح است . حول آن ظرفیت گسترده ای از معنا به وجود می آید و احتمالات رویدادهای مختلف همچون هزارتویی مدور به تصویر کشیده می شوند . احتمال هم نشینی کلمات مختلف و در نهایت احتمالات مفاهیم منتج از هم نشینی کلمات . هزارتویی که آخرش سرگشتگی است . فردی مستاصل که گویا از آگاهی اش رنج می برد برای فهم این احتمالات به لغت نامه تشبث می کند در اتاقکی محبوس شده و با صورتی سرگشته نظاره گر صحنه است و در پایان نه تنها نجات پیدا نمی کند بلکه توسط همان چیزی که به آن تشبث ورزیده کشته می شود تا در سرگشتگی اش جاودانه شود .