من دیشب این نمایش رو دیدم، متن جالبی داشت، اقتباس خوبی از باغ آلبالو. اضافه کردن کاراکتر سامورایی به همراه داستان فرعی یکی از رابطه های بانو رانوسکایا (که اینجا اسم دیگه ای داشت) منو با روایت همراه میکرد. طراحی صحنه مینیمال و کافی بود، بازی خانم لیلا و آقای هادی رو دوست داشتم. طراحی نور رو زیاد دوست نداشتم، حقیقتا برای من کاربرد ویژه ای نداشت، تغییرات زمانی با دیالوگ و رفتار بازیگر ها مشخص بود و نیازی به کم و زیاد شدن نور نبود. انتخاب اینکه کاراکتر نویسنده خروج نداشت رو دوست داشتم ولی به نظرم حتی نیازی نبود پا رو اونطرف بزاره، میتونست همونجوری حضور داشته باشه. انتخاب اینکه آکسسوار نباشه خیلی درست بود و خیلی تو بازیاشون مشخص بود. در کل به نظرم یکم اجرا خام بود و جا داشت جا بیوفته (مثل قرمه سبزی) هنوز روغن ننداخته بود روش. ولی متن برام کامل و گویا بود. در کل پیشنهاد میکنم