فستیوال ونیز در حالی پایان یافت که سینماگران ایرانی حضور پرتعدادی داشتند و عده ای دست پر ونیز رو ترک کردند اما سینماگران فعال در ایران با رفتار سرسپرده و مطیعانه در ونیز برای به خطر نیفتادن ذره ای ار منافع شون در داخل از لحاظ اخلاقی تبدل به بازنده بزرگ فستیوال شدند.

در حالی که جعفر پناهی و محمد رسول اف در زندان بسر می برند هیچ کدام از هنربندان شیک پوش در ونیز از لیلا حاتمی تا هومن سیدی حتی حاضر نشدند کوچکترین حمایتی از هم صنف هاشان که به ناحق در زندان هستند انجام بدهند. و تنها فرش قرمزی که دلشان نخواست پا روی آن بگذارند، فرش قرمز ویژه فیلم (خرس نیست )پناهی بود، جایی که جولین مور همکار حاتمی در هیئت داوران به همراه هنرمندان بین المللی با اینکه هیچ آشنایی با پناهی نداشته مسئولیت اخلاقی دفاع از حق آزادی او را برعهده گرفتند درست مانند لوکا گودانینو و برنده شیر طلایی که در هنگام سخنرانیشان در مراسم اختتامیه به فکر پناهی هستند اما هومن سیدی بعد دریافت جایزه در نشست خبری از سیر و سیاحت در شهر زیبای ونیز و مردم مهمانوازش میگوید!

فرومایگان در لذتی که جز با سرافکندگی به دست نمی آید غرق میشوند و ذلتی را که جز با سرافکندگی نمی توان تاب آورد، حس هم نمی کنند. (اتیین دولابوئسی)